زمان مطالعه: < 1 دقیقه از شهدای کربلاست.وی غلامی از طایفه بنی مدینه بود و در کوفه می‏زیست و ازشیعیان اهل بیت به شمار می‏آمد.سوارکاری نامدار بود.در نهضت ‏حضرت مسلم شرکت‏ داشت.پس از تنها ماندن مسلم بن عقیل، او و جمعی دیگر از شیعیان دستگیر شدند، اما سالم از چنگ دشمن گریخت و پنهان شد.چون شنید امام حسین‏ «ع‏» به کربلا رسیده ‏است، خود را

زمان مطالعه: < 1 دقیقه وی از شهدای عاشوراست.او غلام عامر بن مسلم عبدی و از شیعیان بصره و از تابعین‏ مورد اطمینان بود.نام کامل او سالم بن ابو الجعد است.نامش در زیارت ناحیه مقدسه‏ است.(1) 1) انصار الحسین، ص 74.

زمان مطالعه: < 1 دقیقه سبط، به معنای نواده است.از لقبهای امام حسین، «سبط محمد النبی‏»(1) و سبط النبی‏ است. امام حسین‏ «ع‏» سبط اصغر پیامبر و امام مجتبی، سبط اکبر نامیده می‏شود.سبط منتجب هم گفته شده است.به این دو نواده عزیز رسول خدا، «سبطین‏» هم در روایات و زیارتنامه‏ها اطلاق می‏شود: «السلام علیکما یا سبطی نبی الرحمة و سیدی شباب اهل‏الجنة‏».(2) 1) بحار الانوار،

زمان مطالعه: 3 دقیقه روزی که شد به نیزه سر آن بزرگوار خورشید سر برهنه بر آمد به کوهسار(1) پس از شهادت ابا عبدالله‏ «ع‏»، سپاه کوفه قساوت و دشمنی را به اوج رساندند و سر مطهر آن حضرت را از پیکر جدا کردند، سپس به دستور عمر سعد، پیکر آن امام را زیر سم ‏اسبها له کردند.این سر مقدس، همراه سرهای دیگر شهدا

زمان مطالعه: < 1 دقیقه فرماندهی سپاه انبوهی که ابن زیاد برای جنگ امام حسین‏ «ع‏» بسیج کرد، به عهده‏ جمعی از سران بود که عبارت بودند از: حر بن یزید ریاحی، کعب بن طلحه، عمر بن سعد، شمر بن ذی الجوشن، یزید بن رکاب کلبی، حصین بن نمیر تمیمی، مضایر بن رهنیه مازنی، نصر بن حرشه، شبث بن ربعی و حجار بن ابجر، که

زمان مطالعه: < 1 دقیقه سرجون بن منصور از مسیحیان شام بود که معاویه او را بعنوان مشاور خویش در امرحکومت، استخدام کرده بود.در دوره یزید هم چنین نقشی را در دربار یزید داشت و با یزید، همدم و مانوس بود.با رای و نظر او بود که یزید، پس از بیعت ‏شیعیان کوفه بامسلم بن عقیل، برای سرکوبی نهضت کوفیان، ابن زیاد را به ولایت