زمان مطالعه: < 1 دقیقه می‏دانیم که تا معاویه زنده بود امام حسین‏ علیه السلام به مواد قرارداد نامه احترام می‏گذاشت، و شیعیانی که اجازه مخالفت کردن و قیام می‏خواستند را به سکوت و رازداری تشویق می‏کرد، امّا پس از مرگ معاویه هرکس تقاضای فریاد و قیام می‏کرد به آنها پاسخ مثبت می‏داد. وقتی مردم کوفه پس از مرگ معاویه به امام نامه نوشتند و

زمان مطالعه: < 1 دقیقه پس از مرگ معاویه، محمّد حنفیّه خدمت برادرش حضرت اباعبدالله‏ علیه السلام آمد و گفت، تو بهترین انسان‏ها نزد پرودگاری، با حکومت یزید کاری نداشته به شهر مکّه روی بیاور و در آنجا زندگی کن تا خداوند امور مسلمین را اصلاح کند. حدیث 248 قال الامام الحسین‏ علیه السلام: یا أَخی وَاللهِ لَوْلَمْ یَکُنْ فی الدُّنیا مَلْجَأً وَ لا مَأْوَیً،

زمان مطالعه: < 1 دقیقه

زمان مطالعه: < 1 دقیقه پس از مرگ معاویه، فشار سیاسی، نظامی یزید بر مخالفان بخصوص حضرت اباعبدالله‏ علیه السلام زیاد شد، که فرمان صادر کرد یا بیعت کنند و یا دستگیر و کشته شوند. ولید بن عُتبه، فرماندار مدینه، امام را به دارالحکومه فراخواند، بسیاری نگران جان امام حسین‏ علیه السلام بودند و یا فکر می‏کردند امام را زندانی کنند امّا آنحضرت تنها نرفت،

زمان مطالعه: 3 دقیقه پس از آنکه امام حسین‏ علیه السلام برادران و برادرزادگان را در یک آمادگی رزمی مسلّحانه بسیج کرد، و در اطراف خانه فرماندار مدینه آماده نگاهداشت، وارد مجلس فرماندار شد و پس از تعارفات معمولی پرسید، خدا فرماندار را اصلاح کند آیا خبری از معاویه به شما رسیده است که من را احضار کردید؟ ولید گفت: آری، معاویه مُرد و

زمان مطالعه: 2 دقیقه پس از فراخواندن امام حسین‏ علیه السلام به دارالحکومه، و برخورد تند و سیاسی امام‏ علیه السلام با ولید بن عُتبه، بسیاری با مواضع قاطعانه آنحضرت آشنا شدند و دانستند که هرگز فرزند پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم تسلیم باطل نخواهد شد. فردای آن روز مروان بن حَکَم امام حسین‏ علیه السلام را در کوچه‏های مدینه ملاقات