زمان مطالعه: < 1 دقیقه روزی امام حسین‏ علیه السلام برای عیادت «اسامة بن زید» به خانه او رفت که سخت بیمار بود، وقتی نگاه او به امام افتاد آهی کشید و از اندوه خود یاد کرد: حدیث 101 قال الامام الحسین‏ علیه السلام: وَ ما غَمُّکَ یا أَخِی؟ امام حسین‏ علیه السلام فرمود: (ای برادر چه اندوهی داری؟.) اسامه گفت اندوه من قرض فراوان

زمان مطالعه: 2 دقیقه مرد عربی ناشناس که از فقر و مشکلات زندگی ناراحت بود وارد مدینه شد و از مردم سئوال کرد: بخشنده‏ترین مردم کیست؟. پاسخ دادند: امام حسین‏ علیه السلام. سراغ امام را گرفت که در مسجد مدینه به نماز ایستاده بود، مرد عرب خدمت امام زانو زد، وقتی نماز امام پایان یافت، سلام کرد و شعر زیبائی در ستایش امیرالمؤمنین‏ علیه

زمان مطالعه: < 1 دقیقه

زمان مطالعه: < 1 دقیقه الف – امامت – شناخت جایگاه برادر

زمان مطالعه: < 1 دقیقه امام حسین‏ علیه السلام آنگاه که در کنار قبر مادر امیرالمؤمنین‏ علیه السلام حضرت فاطمه بنت أسد، پیکر برادرش امام مجتبی‏ علیه السلام را دفن می‏کرد، با چشمی اشک آلود و با اندوه فراوان نسبت به برادر اظهار داشت: حدیث 103 قال الامام الحسین‏ علیه السلام:رَحَمِکَ اللهُ أَبا مُحَمَّدٍ أنْ کُنْتَ لَتُباصِرُ الْحَقَّ مَظانَّهُ، وَتُؤْثِرُ اللهَ عِنْدَ تَداحُضِ الْباطِلِ فی

زمان مطالعه: 2 دقیقه آنگاه که حضرت عبّاس‏ علیه السلام به شهادت رسید، اندوه جانکاهی امام حسین‏ علیه السلام را فرا گرفت که دست بر کمر زد و اظهار داشت. حدیث 104 قال الامام الحسین‏ علیه السلام: اَلآنَ اِنْکَسَرَ ظَهْری وَقَلَّتْ حیلتی(1) امام حسین‏ علیه السلام فرمود: (هم اکنون کمرم شکست، و تدبیر و توانم به پایان رسید) سپس با غم و اندوه فراوان،