زمان مطالعه: < 1 دقیقه واژه «زیارت»، از ریشه «زَور»، به معناى میل کردن به چیزى و روى‏گردانى از چیزى دیگر است. از این رو، دیدارهایى که داراى این ویژگى باشند، زیارت نامیده مى‏شوند. ابن فارِس، در این باره مى‏گوید: الزّاءُ وَ الواوُ وَ الرّاءُ، أصلٌ واحِدٌ یَدُلُّ عَلَى المَیلِ وَ العَدولِ … و مِنَ البابِ: الزّائِرُ؛ لِأنَّهُ إذا زارَکَ فَقَد عَدَلَ عَن غَیرِکَ.(1) زا

زمان مطالعه: < 1 دقیقه انسان، ذاتا موجودى اجتماعى است که با همنوع خود، انس مى‏گیرد و پیوند برقرار مى‏نماید. از این رو، دیدار همراه با میل و محبّت انسان‏ها با یکدیگر، ریشه در فطرت آنها دارد و زیارت، در واقع، تأمین کننده بخشى از نیازهاى فطرى انسان است. این نیاز فطرى، پس از مرگ محبوب انسان نیز ادامه دارد، هر چند از شدّت آن،

زمان مطالعه: < 1 دقیقه اسلام که آیین فطرت است، به موضوع زیارت، توجّه ویژه‏اى دارد. احادیث اسلامى، به منظور بهره‏گیرى هر چه بیشتر از این زمینه فطرى انسان‏ها در جهت رشد و شکوفایى انسانیت و سازندگى جامعه آرمانى، ره‏نمودهاى ارزنده‏اى در باره زیارت، ارائه کرده‏اند. نکته قابل توجّه این که با تأمّل در احادیث پیامبر صلى الله علیه و آله و اهل بیت علیهم

زمان مطالعه: < 1 دقیقه زیارت اهل ایمان، به قدرى در سازندگى فردى و اجتماعى انسان، مؤثّر است که در برخى از روایات، هم‏سنگ زیارت خداوند متعال و یا زیارت پیامبر خدا صلى الله علیه و آله شمرده شده است. در حدیث نبوى آمده: مَن زارَ أخاهُ المُؤمِنَ إلى مَنزِلِهِ لا لِحاجَةٍ مِنهُ إلَیهِ، کُتِبَ مِن زُوّارِ اللّهِ، وَ کانَ حَقیقا عَلَى اللّهِ أن یُکرِمَ

زمان مطالعه: 2 دقیقه از نظر اسلام، انسان، پس از مرگ نیز داراى حیات برزخى است. از این رو، زیارت اموات، دیدار با بدن‏هاى پوسیده و بى‏جان نیست؛ بلکه زیارت ارواحى است که در عالم برزخ، زندگى مى‏کنند و از دیدار با آنها، شاد مى‏گردند و ارتباط با آنان، عبرت‏آموز، و در زندگى مادّى و معنوى انسان، مؤثّر است. برترین شاگرد مکتب خاتم الأنبیا،

زمان مطالعه: < 1 دقیقه از آن جا که پیوند با پیامبر خدا صلى الله علیه و آله و خاندان پاک او، بیشترین نقش را در سعادت و خوش‏بختى دنیا و آخرت انسان دارد، زیارت آنان، در حیات و ممات، بیش از دیگران توصیه شده است. در حدیث است که امام حسین علیه‌السلام از جدّش پیامبر خدا صلى الله علیه و آله پرسید: یا أَبتاه!