زمان مطالعه: < 1 دقیقه به میدان مى‏برم از شوق سربازى، سر خود را تو هم آماده کن اى عشق، کم کم، خنجر خود را مرا گر آرزویى هست، باور کن بجز این نیست که در تن‏پوشى از شمشیر، بینم پیکر خود را هواى پَر زدن از عالم خاکى به سر دارم خوشا روزى که بینم بى قفس، بال و پَر خود را! ز دل،

زمان مطالعه: < 1 دقیقه جمال حق زسر تا پاست، عبّاس به یکتایى قسم، یکتاست عبّاس! اگر چه زاده امّ البنین است ولیکن مادرش زهراست، عبّاس‏ خدا داند که از روز ولادت امام خویش را مى‏خواست عبّاس‏ عَلَم در دست، مَشک آب بر دوش که هم سردار و هم سقّاست، عبّاس‏ بنازم غیرت و عشق و وفا را که عطشان بر لب دریاست، عبّاس‏ هنوز

زمان مطالعه: < 1 دقیقه اى آن که در عزاى تو چشم جهان گریست! وز درد جان‏گزاى تو هفت آسمان گریست! تنها نه آدمى ز غمت خون ز دیده راند در ماتم تو عرش و زمین و زمان گریست‏ هر کو حدیث داغ جگرسوز تو شنید لرزان، چو شمع، با دل آتش‏فشان گریست‏ از محنت تو شور به جنّ و مَلَک فتاد وز ماتم تو

زمان مطالعه: < 1 دقیقه … با کاروان، انگار، جان عاشقان بود از عاشقى بر چهره هر یک، نشان بود قابیلیان، با خنجر بُرّان رسیدند هابیلیان را یک به یک، در خون کشیدند منظومه شمسى ز هم پاشید، اى دوست! ظلمت‏سرا شد چهره خورشید، اى دوست! گَرد از زمین تا ساحتِ چرخ نهم بود رخساره خورشید عالمگیر، گُم بود گویى جهان مى‏سوخت در بیمارى دِق

زمان مطالعه: < 1 دقیقه چو خالى شد ز یاران، گِردِ آن سردار بى لشکر به سوى خیمه آمد با تنى خونین و چشمى تَر نظر افکند سوى خیمه هر یک ز همراهان تهى دید آشیان‏ها را از آن مرغان خونین‏پَر یقین بودش که تا لَختى دگر از آتش دشمن نخواهد ماند زین خرگاه، جز مُشتى ز خاکستر به عزم آخرین دیدارِ فرزندان و خواهرها

زمان مطالعه: < 1 دقیقه سرّ نى در نینوا مى‏مانْد، اگر زینب نبود کربلا، در کربلا مى‏مانْد، اگر زینب نبود چهره سرخ حقیقت، بعد از آن توفانِ رنگ پشت ابرى از ریا مى‏ماند، اگر زینب نبود چشمه فریاد مظلومیّت لب‏تشنگان در کویر تفته، جا مى‏ماند، اگر زینب نبود زخمه زخمى‏ترین فریاد، در چنگ سکوت از طراز نغمه، وا مى‏مانْد، اگر زینب نبود در طلوع داغ