زمان مطالعه: 2 دقیقه … آن شنیدستى که هنگام نبرد عشق با عقل هوس‏پرور، چه کرد؟ آن امام عاشقان، پورِ بتول سَرو آزادى ز بُستان رسول‏ اللَّه اللَّه باى بسم اللَّه، پدر معنى ذبحِ عظیم آمد پسر بهر آن شه‏زاده خیر الملل دوش ختم المُرسلین، نِعمَ الجمل‏ سرخ‏رو، عشق غیور از خون او سرخىِ این مصرع از مضمون او در میان امّت کیوانْ‏جناب همچو

زمان مطالعه: < 1 دقیقه زنده جاوید کیست؟ کشته شمشیر دوست کآب حیات قلوب، در دمِ شمشیر اوست‏ گر بشِکافى هنوز، خاک شهیدان عشق آید از آن کشتگان، زمزمه: دوست، دوست … عاشق دیدار دوست، اوست که همچون حسین زردىِ رُخسار او، سرخ ز خون گلوست‏ هر که چو او پا نهاد بر سرِ میدان عشق بى سر و سامان سرش در خَمِ چوگان چو

زمان مطالعه: < 1 دقیقه امشب شب وصال است، روز فراق، فرداست در پرده حجازى، شور عراق، فرداست‏ امشب، قِران سعد است در اختران خرگاه یا آن که لیلة البدر، روز مُحاق، فرداست‏ امشب ز لاله‏رویان، فرخنده لاله‏زارى است رُخساره‏هاى چون شمع، در احتراق، فرداست‏ امشب نواى تسبیح، از شش جهت، بلند است فریاد «واحسینا!»، تا نُه رواق، فرداست‏ امشب به نور توحید، خرگاه شاه،

زمان مطالعه: 4 دقیقه اى وجه ذو الجلال! چرا خفته‏اى به رو؟ بُبْریده شمر دون، مگرت از قفا، گلو؟ اى شاه بى‏سپاه! سر و افسرت چه شد؟ انگشت و دست و جامه و انگشتریت کو؟ دنیا فروختى به یکى کهنه‏پیرهن اى خاک بر سرم! چه شد آن مُندَرِس رُکو؟(1) پس هِشت سر به پاش چو زلفى که سر به گوش تا سر کند حدیث

زمان مطالعه: < 1 دقیقه بیا در کربلا محشر ببین، کین‏گسترى بنگر نظر کن در حریم کبریا، غارتگرى بنگر فروشنده، حسین و جنسْ هستى، مشترىْ یزدان بیا کالا ببین، بایع نگه کن، مشترى بنگر به فکر خیر امّت بود وقت مرگ فرزندش ز همّت کشته شد، امّت ببین، پیغمبرى بنگر ز بى آبى به وقت مرگ هم عبّاسِ نام‏آور خجل بود از سکینه، یادگار حیدرى

زمان مطالعه: < 1 دقیقه به ملّتى که مَرامش بُود مرام حسین من احترام گذارم به احترام حسین‏ از آن جهت شده ایوان کربلا، دل ما که افتتاح شده از ازَل به نام حسین‏ هنوز تشنه، بگِرید چو آب مى‏نوشد هنوز مى‏شنود گوش دل، پیام حسین‏ زبان به موعظه بگشود و من نمى‏گویم چه روى داد و چرا قطع شد کلام حسین‏ به باغ، سرو