شهادتگاه امام حسین «ع».نام منطقهای در کوفه و شرق دجله و شرق کربلا، از روستاهای منطقه طف. «نینوا یک سری تپههای باستانی است که کشیده شده و تا مصب نهر علقمه امتداد مییابد.قریه «یونس بن متی» است و آن حضرت از میان مردم این
منطقه بیرون آمده است(1) نینوا امروز به «باب طویرج» معروف است که در شرق کربلا قرار گرفته است.»(2) «ناحیهای در سواد کوفه که کربلا از آن ناحیه است.نام قصبه موصل و نام شهری که یونس علیه السلام به آنجا جهت دعوت کردن مردم آن شهر رفته بود.»(3) وقتی حسین بن علی «ع» به این منطقه رسید به سواری برخورد که نامه ابن زیاد را برای حر آورده بود. مضمون نامه این بود: حسین را محاصره کن و در سرزمین بیآب و علفی فرود آر.کمی پیشتر رفتند تا به زمین کربلا رسیدند و فرود آمدند.(4)
همچنانکه در واژه «نی» اشاره شد، در ادبیات عاشورا، نسبت به نی و نینوا نیز تعابیر عاطفی و عرفانی فراوانی ساخته و بهکار بردهاند و صحرای کربلا را پر از نوای حقجویی و حقگویی دانستهاند.
از آن آتش که نمرود زمان در جان ابراهیمیان افکند
به دشت «نینوا»، نای حقیقت از «نوا» افتاد
ولی… مرغ شباهنگ حقیقت،
از نوای ناله «حق، حق» نمیافتد.(5)
قداست محتوایی نی تا آنجا پیش می رود که در دید شاعرانه، به صورت بوریا و حصیری درمی آید که لیاقت در بر گرفتن جسم مطهر اباعبدالله علیه السلام را پیدا می کند و این مضمون در فرهنگ ادبی راه می یابد.
1) آثار البلاد و اخبار العباد، قزوینی، ص 55 (چاپ امیر کبیر).
2) الحسین فی طریقه الی الشهاده، ص 136.
3) لغتنامه، دهخدا.
4) مقتل الحسین، مقرم، ص 227.
5) قبله این قبیله، ص 73.
