گوشواره

پس از شهادت امام حسین‏ «ع‏»، سپاه کوفه به خیمه‏ها حمله کرده، ضمن به آتش‏کشیدن آنها، هر چه در خیمه‏ها بود غارت کردند و از گوشها و پاهای اطفال، گوشواره و خلخال بیرون آوردند.(1) از فاطمه صغری، دختر امام حسین‏ «ع‏» نقل شده است که پس از شهادت امام، یکی از سواران سپاه عمر سعد به طرف او که جلوی یکی از خیمه‏ها ایستاده‏ بوده، حمله‏ور می‏شود و با نیزه بر او ضربتی می‏زند که بر زمین می‏خورد، آنگاه گوشواره‏از گوشش می‏کند و خون جاری می‏شود.(2) درباره ام کلثوم نیز چنین نقل شده است‏ «حتی‏افضوا الی قرط کان فی اذن ام کلثوم اخت الحسین‏ «ع‏» فاخذوه و خرموا اذنها».(3)

1) حیاة الامام الحسین، ج 3، ص 301.

2) بحار الانوار، ج 45، ص 61.

3) عوالم (امام حسین)، ص 305.