شیعه یعنی پیرو.پیروی در فکر، عمل، اخلاق، مواضع سیاسی و عقاید دینی.گر چه شیعه حسین، شیعه علی و ائمه دیگر علیهم السلام نیز هست و تشیع، در خط ائمه واهل بیت بودن است، اما حسین بن علی «ع» در ابعاد خاصی که زندگی و جانش را بر سرآنها نهاد، حالت الگویی دارد و اسوه است.آن حضرت، برای احیاء دین قیام کرد و خود را فدای راه خدا ساخت.شیعه او نیز باید اینگونه باشد.شیعه سید الشهدا، باید در خصلتهایی و اعمالی چون: خودسازی، خداترسی، گناه گریزی، تقوا، اطاعت امر خدا، امر به معروف و نهی از منکر، اقامه و احیاء نماز، تلاش در مسیر رضای حق، جود و کرامت، عزت نفس، گریز از ذلت و زبونی و سازش با طاغوتها و حکومتهای ستم، مبارزه با باطل، جهاد وشهادت، روحیه ایثار
و شهادت طلبی، قاطعیت و صلابت در راه عقیده و… به آن پیشوای شهید تاسی کند.این، راه حسین و راه پدران و فرزندان حسین است و شیعگی یعنیدینداری و ورع.
شیعه باید آبها را گل کند
خط سوم را به خون کامل کند
خط سوم خط سرخ اولیاست
کربلا بارزترین منظور ماست
شیعه یعنی تشنه جام بلا
شیعگی یعنی قیام کربلا
شیعه یعنی بازتاب آسمان
بر سر نی جلوه رنگین کمان
از لب نی بشنوم صوت تو را
صوت «انی لا اری الموت» تو را
شیعه یعنی امتزاج ناز و نور
شیعه یعنی راس خونین در تنور
شیعه یعنی هفت وادی اضطراب
شیعه یعنی تشنگی در شط آب(1)
از انبوه روایات مربوط به اوصاف شیعه، تنها به یکی اشاره میکنیم، از امام صادق «ع» که به مفضل فرمود: از فرومایگان بپرهیز، چرا که شیعه علی «ع» شکم و شهوت خود را حفظ میکنند و اهل جهادند و تلاش برای خدا: «انما شیعة علی من عف بطنه و فرجه واشتد جهاده و عمل لخالقه و رجا ثوابه و خاف عقابه فاذا رایت اولئک فاولئک شیعة جعفر».(2)
محبتی که در دل شیعیان و دوستداران شهید کربلاست، بجاست که آنان را به همرنگی و همسویی و سنخیت فکری، اخلاقی و عملی با مولایشان بکشد و در گفتار و کردار، شیعه حسین باشند، نه تنها در ادعا و شعار.خود امام «ع» نیز هنگام حرکت از مکه به سوی کربلا، کسانی را به همراهی خویش در این سفر مقدس و نهضت خدایی دعوت کرد که اهل فدا کردن جان در راه ائمه که راه خداست باشند و شوق دیدار الهی در دلشان باشد: «من کان فینا باذلا مهجته موطنا علی لقاء الله نفسه فلیرحل معنا…».(3)
1) از مثنوی بلند «شیعهنامه» محمدرضا آقاسی، کیهان، تاریخ 12 / 6 / 71.
2) سفینة البحار، ج 1، ص 723.
3) لهوف، ص 53.
