از زمانهای بسیار مناسب و با فضیلت برای زیارت امام حسین «ع»، روز عاشوراست، چه به صورت حضوری و رفتن به دیدار مرقد سید الشهدا «ع» در کربلا و چه خواندن زیارتنامه از دور. امام صادق «ع» فرمود: «من زار الحسین «ع» یوم عاشورا وجبت له الجنة».(1) کسی که حسین «ع» را روز عاشورا زیارت کند، بهشت برای او واجب است.درحدیث دیگری زیارت آن روز، مانند به خون خویش غلتیدن پیش روی آن حضرت به شمار آمده است: «من زار قبر الحسین یوم عاشورا کان کمن تشحط بدمه بین یدیه»(2)
متن زیارتنامهای هم که از سوی ائمه دستور به خواندن آن داده شده به «زیارت عاشورا» شهرت یافته است و خواندن همه وقت و همه روز آن، آثار و برکات زیادی دارد. این زیارت را امام باقر «ع» به علقمة بن محمد حضرمی آموخته که هر گاه خواست از دور و با اشاره آن امام را زیارت کند، پس از دو رکعت نماز زیارت، چنین بخواند: «السلام علیک یا ابا عبدالله، السلام علیک یابن رسول الله…»(3) تا آخر، که در کتب زیارت آمده است.این زیارت، تجدید عهد همه روزه پیرو حسین بن علی «ع» با مولای خویش است که همراه با «تولی» و «تبری» است و خط فکری و سیاسی زائر را در برابر دوستان و دشمنان اسلام واهل بیت، ترسیم میکند و اعلام همبستگی و سلم و صلح با موافقان راه حسین «ع» و اعلانجنگ و مبارزه با دشمنان حق است. «زیارت عاشورا» ولایت خون و برائت شمشیر است و تسلیم دل و یاری در صحنه است، تا عشق درونی به جهاد بیرونی بیانجامد و نفرت قلبی به برائت علی برسد.زیارت عاشورا، منشور «تولی» و «تبری» نسبت به جریان حق و باطل در همه جا و همه زمانهاست.
1) کامل الزیارات، ص 174، المزار، شیخ مفید، ص 52.
2) همان (کامل الزیارات).
3) همان، ص 176، بحار الانوار، ج 98، ص 291.
