دستان بریده

یا دستهای قلم شده.منظور دو دست علمدار کربلا اباالفضل‏ «ع‏» است که چون روز عاشورا برای آوردن آب به خیمه‏ها، به سوی فرات رفت، در درگیری با کمین نیروهای‏ دشمن، ابتدا دست راستش از کار افتاد و با رجز «و الله ان قطعتموا یمینی…» می‏کوشید تا آب را به خیمه‏ها برساند. دست چپش هم قطع شد.وی به رجز و مبارزه ادامه داد تا به ‏شهادت رسید.در مرثیه‏ها برای بی‏دستی علمدار رشید عاشورا، جایگاه خاصی است و از

زبان حال مادرش‏ «ام البنین‏» هم نوحه‏ها خوانده می‏شود.

کاش می‏گشتم فدای دست تو

تا نمی‏دیدم عزای دست تو

خیمه‏های ظهر عاشورا هنوز

تکیه دارد بر عصای دست تو

از درخت‏سبز باغ مصطفی

تا فتاده شاخه‏های دست تو

اشک می‏ریزد ز چشم اهل دل

در عزای غم ‏فزای دست تو

یک چمن گلهای سرخ نینوا

سبز می‏گردد به پای دست تو

درشگفتم از تو ای دست‏خدا

چیست آیا خونبهای دست تو؟(1)

1) صادق رحمانی.