حسینی

منسوب به حسین‏ «ع‏»، هر چه که نوعی انتساب، ارتباط و شباهت با حسین‏ «ع‏» داشته‏باشد.این پیوند و نسبت، هم نسبی و نژادی می‏تواند باشد، مثل آنان که از نسل و فرزندان ‏اویند و «سادات حسینی‏» محسوب می‏شوند، هم کسانی که در فکر، ایده و مرام همچون‏ حسین‏ «ع‏» اند. با این حساب، حسینیان همه کسانی می‏شوند که رهرو راه خونین عاشورا و انقلاب اویند، همچنان که عاشورائیان و کربلائیان نیز پیروان مکتب خون و حماسه ‏سید الشهدا «ع‏» محسوب می‏شوند.هر چیز دیگری هم که ویژگیهای خصلتی و روحی و فکری و حماسی حسین‏ «ع‏» را داشته باشد، عنوان حسینی به خود می‏گیرد، مانند: شور حسینی، خط حسینی، نوای حسینی، عشق حسینی، نهضت‏ حسینی، راه حسینی، انقلاب

حسینی، حماسه حسینی، گاهی هم تنها نسبت به شخص آن حضرت داده می‏شود، مثل: حرم حسینی، کربلای حسینی، عاشورای حسینی، عزای حسینی.پس یاء نسبت و کلمه‏ مضاف به حسینی، یا اضافه تخصیصی است، مثلا حماسه حسینی و کربلای حسینی یعنی‏ حماسه حسین و کربلای حسین‏ «ع‏»، یا اضافه بیانی و توضیحی است که نوعی شباهت و همگونی را می‏رساند.مثل شور حسینی، یعنی شور و حماسه‏ای که همچون شور آن‏ حضرت، برخوردار از حماسه و عزت و خروش است.