امت عاشورایی

«عاشورا» در متن زندگی شیعه و در عمق باورهای پاک او جریان داشته و «نهضت کربلا»، در طول چهارده قرن، با کوثری زلال و عمیق، سیراب کننده‏ جانها بوده است.

هم اکنون نیزعاشورا، کانونی است که میلیونها دایره ریز و درشت از ارزشها، احساسها، عاطفه‏ها، خردها و اراده‏ها بر گرد آن می‏چرخد و پرگاری است که‏ عشق را ترسیم می‏کند.

بی شک، محتوای آن حماسه عظیم و انگیزه‏ ها و اهداف و درسهایش یک‏ «فرهنگ‏» غنی و ناب و الهام بخش را تشکیل می‏دهد و در حوزه وسیع تشیع و دلباختگان اهل بیت، کوچک و بزرگ و عالم و عامی، همواره با «فرهنگ عاشورا» زیسته، رشد کرده و برای آن جان باخته ‏اند، تا آنجا که در آغاز تولد، کام نوزاد را باتربت‏ سید الشهدا «ع‏» و آب فرات بر می‏دارند و هنگام خاکسپاری، تربت کربلا همراه مرده می‏گذارند و در فاصله ولادت تا مرگ هم به حسین بن علی‏ «ع‏» عشق ‏می‏ورزند و برای شهادتش اشک می‏ریزند و این مهر مقدس، با شیر وارد جان ‏می‏شود و با جان به در می‏رود.