وقتی همه یاران امام حسین علیه السلام شهید شدند، امام به خیمه زنان رفت و فرمود:
حدیث 430
قالالامام الحسین علیه السلام: یا سَکینَةُ! یَا فاطِمَةُ! یا زَیْنَبُ! یا اُمَّ کُلْثُومٍ! عَلَیْکُنَّ مِنّی السَّلامُ
امام حسین علیه السلام فرمود: (ای سکینه! ای فاطمه، ای زینب، ای امکلثوم سلام من بر همه شما باد)
حضرت سکینه گفت پدرجان ما را به وطن برگردان، فرمود:
هَیْهاتَ، لَوْ تُرِکَ اَلْقَطا لَنامَ (اگر مرغ قطا را به حال خود میگذاردند میخوابید)
آنگاه فرمود: یا نُورَ عَیْنی، کَیْفَ لایَسْتَسْلِمُ لِلْمَوْتِ مَنْ لاناصِرَ لَهُ وَلا مُعینَ، وَ رَحْمَةُ اللهِ وَنُصْرَتُهُ لا تُفارِقُکُمْ فی الدُّنْیا وَلا فی الآخِرَةِ، فَاصْبِری عَلی قَضاءِاللهِ وَلاتَشْکی، فَاِنَّ الدُّنْیا فانِیَةٌ وَالآخِرَةُ باقِیَةٌ.(1)
(ای نور چشم من! چگونه تسلیم مرگ نباشد کسی که یاور و یاری کنندهای ندارد، رحمت خدا و یاری او با شما باد و خدا در دنیا و آخرت از شما جدا نشود، پس در برابر خواسته خدا صبر کنید و شکوه نکنید زیرا دنیا نابود شدنی و آخرت جاویدان است).
آنگاه وقت خداحافظی و به میدان رفتن فرمود:
یا اُمَّ کُلْثُومٍ، وَیا سَکینَةُ، وَیا رَقُیَّةُ، وَیا عاتِکَةُ، وَیا زَیْنَبُ، یا أَهْلَ بَیْتی عَلَیْکُنَّ مِنِّی السَّلامُ
(ای امّ کلثوم، ای سکینه، ای رقیّه، ای عاتکه، ای زینب، و ای خانواده من سلام بر شما باد.)
1) ناسخ التواریخ ج2 ص360.
