نفرین در شهادت علی اکبر

پس ازشهادت علی‏اکبر علیه السلام امام حسین‏ علیه السلام خود را به او رساند ودردآلود به کوفیان چنین نفرین کرد:

حدیث 414

قال الامام الحسین‏ علیه السلام: قَتَلَ اللهُ قَوْماً قَتَلوُکَ یا بُنَیَّ ما أَجْرَأَهُمْ عَلَی اللّهِ، وَعَلیَ انْتِهاکِ حُرْمَةِ رَسُولِ اللّهِ، عَلَی الدُّنْیا بَعْدَکَ الْعَفا.

امام حسین‏ علیه السلام فرمود: (خدا بکشد مردم ستمگری را که تو را کشتند اینها چقدر بر خدا و بر هتک حرمت رسول الله بی‏پروا شده‏اند، پس از تو نفرین بر این دنیا!.)

سپس پیکر فرزند را بدرون خیمه مرکزی برد و در حالی که خون از صورت و

دندان‏های پسر پاک می‏کرد فرمود:

یا وَلَدی أمَّا اَنْتَ فَقَدْ إسْتَرَحْتَ مِنْ هَمَّ الدُّنْیا وَغَمِّها وَشَدائِدِها وَصِرْتَ اِلی رَوْحٍ وَرَیْحانٍ وَقَدْ بَقِیَ أَبُوکَ وَما اَسْرَعَ الْلُحُوقُ بِکَ.(1)

(ای پسرم، چه خوب از غم و اندوه دنیا و مشکلات آن راحت گشتی، و بسوی خدا و بهشت پرکشیدی، و پدرت هنوز مانده است، امّا به زودی به تو می‏پیوندد).

1) دمعة الساکبة ج4 ص331، معالی السبطین ج1 ص412.