روش پند دادن گناهکاران

جوانی خدمت امام حسین‏ علیه السلام رسید و گفت، من مردی گناهکارم و نمی‏توانم خود را در انجام گناهان باز دارم، مرا نصیحتی فرما:

حدیث 386

قال الامام الحسین‏ علیه السلام: اِفْعَلْ خَمْسَةَ أَشْیاءَ وَ اذْنِبْ ما شِئْتَ، فَأَوَّلُ ذلِکَ: لا تَأْکُلْ رِزْقَ اللهِ وَ اذْنِبْ ما شِئْتَ، والْثَّانی: اُخْرُجْ مِنْ وِلایَةِ اللهِ وَ اذْنِبْ ما شِئْتَ، وَ الثَّالِثُ: اُطْلُبْ مُوْضِعاً لا یَراکَ اللهُ وَ اذْنِبْ ما شِئْتَ، وَ الرَّابِعُ: إذا جاءَ مَلَکُ الْمَوْتِ لِیَقْبِضَ رُوحَکَ فَادْفَعْهُ عَنْ نَفْسِکَ وَ اذْنِبْ ما شِئْتَ، وَالْخامِسُ: إِذا أدْخَلَکَ مالِکٌ فِی النَّارِ فَلا تَدْخُلْ فِی النَّارِ وَ اذْنِبْ ما شِئْتَ.(1)

امام حسین‏ علیه السلام فرمود: (پنج کار را انجام بده و آنگاه هرچه می‏خواهی گناه کن.

اوّل روزی خدا را مخور و هرچه می‏خواهی گناه کن. دوم از حکومت خدا بیرو برو و هرچه می‏خواهی گناه کن. سوم جایی را انتخاب کن تا خداوند ترا نبیند و هرچه می‏خواهی گناه کن. چهارم وقتی عزرائیل برای گرفتن جان تو آمد او را از خود بران و هر چه می‏خواهی گناه کن. پنجم زمانی که مالک دوزخ ترا بسوی آتش می‏برد در آتش وارد مشو، و هرچه می‏خواهی گناه کن).

جوان اندکی فکر کرد و شرمنده شد و در برابر واقعیّت‏های طرح شده چاره‏ای جز توبه نداشت.

1) بحارالانوار ج78 ص126 حدیث 7، جامع الاخبار ص359 حدیث 1001.