درست است که قرآن برای عموم انسانها نازل شده است، و همه انسانها میتوانند از معارف ارزشمند آن بهرهمند گردند. امّا معارف بلند قرآن بگونهای است که همه افراد یکسان از آن استفاده نمیکنند.
حدیث 362
قال الامام الحسین علیه السلام: کِتابُ اللهِ عَزَّوَجَلَّ عَلی أَرْبَعَةِ أَشْیاءَ:
عَلَی الْعِبارَةِ، وَالْإِشارَةِ، وَ اللَّطائِفِ، وَالْحَقائِقِ فَالْعِبارَةُ لِلْعَوامِ، وَالْاِشارَةُ لِلْخَواصِّ وَالَلَّطائِفُ لِلأوْلِیاءِ، وَالْحَقائِقُ لِلأنْبِیاءِ.
امام حسین علیه السلام فرمود: (کتاب خدا بر چهار چیز استوار است: عبارات، رمزها و اشارهها، لطایف، و حقایق، امّا عبارات آن پس برای توده مردم است، و اشاره و رموزات از آن خواصّ و بندگان ویژه است، و لطایف آن برای اولیاء است، و حقایق آن برای پیامبران و انبیاء است).(1)
1) جامع الأخبار ص116، بحارالانوار ج92 ص20 حدیث 18، عوالی اللئالی ج4 ص105 حدیث 155.
