حضرت اباعبدالله علیه السلام با یاران خود در روز عید فطر از خیابانهای مدینه میگذشتند به جمعی رسیدند که سرگرم بازی و خندههای بلند بودند، امام رو به یاران کرد و با نارحتی اظهار داشت:
حدیث 222
قال الامام الحسین علیه السلام: إنّ الله عَزَّ وَ جَلَّ جَعَلَ شَهْرَ رَمَضانَ مِضْماراً لِخَلْقِهِ، یَسْتَبِقُونَ فیهِ بِطاعَتِهِ إلی رِضْوانِهِ، فَسَبَقَ فیهِ قَوْمٌ فَفازُوا، وَ تَخَلَّفَ آخَرُونَ فَخابُوا، فَالْعَجَبُ کُلُّ الْعَجَبِ مِنَ الضَّاحِکِ اللاَّعِبِ فی الیَوْمِ الَّذی یُثابُ فیهِ الُْمحْسِنُونَ، وَ یَخیبُ فیهِ الْمُقَصِّرُونَ، وَأیْمُ اللهِ لُوْ کُشِفَ الْغِطاءُ لَشَغَلَ مُحْسِنٌ بِاِحْسانِهِ وَ مُسیءٌ بِاِساءَتِهِ(1)
امام حسین علیه السلام فرمود: (همانا خداوند عزیز و بزرگ ماه رمضان را عامل بیداری و حرکت بندگان خودش قرار داد تا بسوی بهشت خدا با عبادت و اطاعت پیشی گیرند، برخی در این ماه از دیگران سبقت گرفتند و رستگار شدند. و برخی دیگر سرپیچی کردند و زیان کار شدند. پس شگفتا! شگفتا! از آنکس که بسیار میخندد و به بازی سرگرم است در روزی که نیکوکاران پاداش خود را میگیرند، و آنان که کوتاهی کردند به زیانکاری خود اندوهناکند. سوگند بخدا! اگر پردهها را بالا بزنند نیکوکاران را سرگرم احسان و بدکاران را سرگرم بدیها خواهید دید.(2)
1) ورواه الکلینی عن عدة من أصحابنا، عن أحمد بن إبی عبدالله، عن أبی الصخر أحمد ابن عبدالرحیم، رفعه إلی أبی الحسن علیه السلام قال: «نظر إلی الناس» و ذکر مثله.
2) وسائل الشیعة ج5 ص140 حدیث 3، من لایحضره الفقیه ج1 ص511 حدیث 1479 و ج2 ص 174 حدیث 2057، اصول کافی ج4 ص181 حدیث 5.