زمان مطالعه: < 1 دقیقه
حضرت اباعبدالله علیه السلام رُکن یمانی کعبه را یکی از جایگاههای اجابت دعا معرّفی کرد.
حدیث 208
قال الامام الحسین علیه السلام: اَلرُّکْنُ الَْیمانِی بابٌ مِنْ أَبْوابِ الْجَنَّةِ، لَمْ یَمْنَعْهُ مُنْذُ فَتَحَهُ، وَ أَنَّ ما بَیْنَ هذَیْنِ الرُّکْنَیْنِ (الاسود والیمانی) مَلَکٌ یُدْعی هِجیرٌ، یُؤَمِّنُ عَلی دُعاءِ المُؤْمِنینَ.(1)
امام حسین علیه السلام فرمود: (رُکن یَمانی دَری از دَرهای بهشت است، از روزی که این دَر به روی بندگان باز شد آن را نبستهاند، و همانا بین حجر الأسود، و رُکن یَمانی فرشتهای ایستاده است به نام «هِجیر» که برای دعای مؤمنین آمین میگوید.)
1) مستدرک الوسائل ج9 ص391 حدیث 11151، بحارالانوار ج99 ص354 حدیث 11.
