بیان فلسفه قیام

امام حسین برای آگاهی کوفیان از فلسفه قیام عاشورا خطابه‏ای ایراد کرد:

حدیث 181

قال الامام الحسین‏ علیه السلام: إِنَّهُ قَدْ نَزَلَ مِنَ الأمْرِ ماقَدْ تَرَوْنَ، وَإِنَّ الدُّنْیا قَدْ تَغَیَّرَتْ وَ تَنَکَّرَتْ وَأَدْبَرَ مَعْرُوفُها، وَاسْتَمَرَّتْ جِدّاً وَلَمْ یَبْقَ مِنْها إِلاَّ صُبابَةً کَصُبابَةِ الْاِناءِ، وَخَسیْسِ عَیْشٍ کَالْمَرْعَی الْوَبیلِ. أَلا تَرَوْنَ اَنَّ الْحَقِّ لا یُعْمَلُ بِهِ، وَ انّ الْباطِلِ لا یُتَناهی عَنْهُ، لِیَرْغَبَ الْمؤْمِنُ فی لِقاءِ اللهِ مُحِقّاً، فَاِنّی لا أَری الْمَوْتَ إِلاَّ شَهادَةً، وَ لاَ الْحَیاةَ مَعَ الظَّالِمینَ إِلاَّ بَرَماً اِنَّ النَّاسَ عَبیدُ الدُّنْیا وَالدّینُ لَعْقٌ عَلی ألْسِنَتِهِمْ یَحُوطُونَهُ مادَرَّتْ مَعائِشَهُمْ فَاِذا مُحِّصُوا بِالْبَلاءِ قَلَّ الدَّیَّانُونَ.

امام حسین‏ علیه السلام فرمود: (کار ما بدینجا کشیده است که می‏بینید، دنیا دگرگون شده و بسیار زشت و ناپسند گردیده است نیکی‏های دنیا به عقب می‏رود و همچنان با شتاب روبه زوال است، از نیکی‏ها چیزی باقی نمانده جز ته مانده‏هائی همانند ته مانده آبشخورها و پستی‏های زندگی، همانند چراگاه زیان بخش و بیمار کننده است.

آیا نمی‏بینید که به حق عمل نمی‏شود؟ و از باطل نهی نمی‏گردد؟ پس سزاوار است که در چنین وضعی انسان با ایمان، مرگ و ملاقات با خدا را آرزو کند. آری من مرگ را جز سعادت و خوشبختی نمی‏بینم، و زندگی با ستمگران را جز خواری و ذلّت نمی‏دانم.(1)

علاّمه مجلسی فرمود: حضرت اباعبدالله‏ علیه السلام در ادامه این سخنرانی فرمود: مردم بنده دنیا هستند و در زبان و شعار ادّعای دینداری می‏کنند مادامی که منافع آنها تأمین است، پس هرگاه با مشکلات آزمایش شوند دینداران اندکند).(2)

1) تاریخ طبری آملی ج3 ص307، تاریخ ابن عساکر (شرح حال امام حسین‏ علیه السلام) ص214، مثیرالاحزان ص44، کتاب لهوف ابن طاووس ص34، احقاق الحق ج11 ص605، بحارالأنوار ج44 ص381 و ج78 ص116، ینابیع المودة ص406.

2) بحارالانوار ج78 ص116، مقتل الحسین‏ علیه السلام خوارزمی ج1 ص237، حلیة الاولیاء ج2 ص39.