بیدار کردن غافلان

پندهای ارزشمند امام حسین‏ علیه السلام فراوان و جاودانه است، وحی‏گونه و همیشه نورانی است.

حدیث 117

قال الامام الحسین‏ علیه السلام: وُجِدَ لَوْحٌ تَحْتَ حائِطِ مَدینَةٍ مِنَ الْمَدائِنِ مَکْتُوبٌ فیه: أَنَا اللهُ لا إِلهَ إلاَّ أَنَا، وَ مُحمَّدٌ نَبِیّی، عَجِبْتُ لِمَنْ أَیْقَنَ بِالْمَوْتِ کَیْفَ یَفْرَحُ؟ وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَیْقَنَ بِالْقَدَرِ کَیْفَ یَحْزَنُ؟ وَ عَجِبْتُ لِمَنْ اِخْتَبَرَ الدُّنیا کَیْفَ یَطْمَئِنُّ إِلَیْها؟ وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَیْقَنَ بِالْحِسابِ کَیْفَ یُذْنِبُ(1)

امام حسین‏ علیه السلام فرمود: (تخته‏ای نوشته شده، زیر دیوار یکی از شهرها، در حفّاری بیرون کشیده شد که در آن نوشته شده بود. من خدا هستم که نیست خدائی جز من، و محمّدصلی الله علیه و آله و سلم پیامبر من است، در شگفتم از کسی که به مرگ یقین دارد پس چگونه شادمان است؟ در شگفتم از کسی که یقین به قضا و قدر دارد پس چگونه اندوهناک است؟ در شگفتم از کسی که دنیا را آزمود پس چگونه به دنیا اطمینان دارد؟ و در شگفتم از کسی که یقین به حساب روز قیامت دارد پس چگونه گناه می‏کند؟.)

1) صحیفة الرضا علیه السلام ص254حدیث 180، عیون أخبار الرضا علیه السلام ج2 ص48 حدیث 158، بحارالانوار ج78 ص450 حدیث 13و ج73 ص95 حدیث 76و ج 13 ص 295 حدیث 11.