میدانیم همه آنان که بسوی خدا میروند و به پرستش و عبادت روی میآورند دارای انگیزه یکسانی نیستند، باید دید برترین آنها کدامند؟.
حدیث 115
قال الامام الحسین علیه السلام: إِنَّ قَوْماً عَبَدُوا اللهَ رَغْبَةً فَتِلْکَ عِبادَةُ التُّجَّارِ، وَاِنَّ قَوْماً عَبَدُوا اللهَ رَهْبَةً فَتِلْکَ عِبادَةُ الْعَبیدِ، وَ إِنَّ قَوْماً عَبَدُوا اللهَ شُکْراً فَتِلْکَ عِبادَةُ الأحْرارِ، وَهِیَ أَفْضَلُ الْعِبادَةِ.(1)
امام حسین علیه السلام فرمود: (همانا مردمی خدا را برای شوق بهشت پرستش میکنند که این پرستش تجّار است. و همانا مردم دیگری خدا را از روی ترس میپرستند که این پرستش بردگان است. و همانا مردمی خدا را از روی شکر و سپاس عبادت میکنند که این عبادت آزادگان است و این نوع پرستش والاترین نوع عبادت است.).
1) تحف العقول ص175، بحارالأنوار ج78 ص117 حدیث 5، أعیان الشیعة ج1 ص620.
