پروردگار هستی، حق آشکار است و معیار و میزان تشخیص حقیقتها، بایدها و نبایدهاست و آنچه که حق است ترازوی سنجش است و انسانهای کامل که خلیفه خدا در زمین میباشند معیار شناخت حق و باطلند. کفر و ایمان، اخلاص و نفاق، راستی و دروغ، حق و باطل را بوسیله آنان میشود شناخت که امام علی علیه السلام و حضرات معصومین علیهم السلام و خاندان رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم اینگونهاند.
حدیث 92
قال الامام الحسین علیه السلام: ما کُنَّا نَعْرِفُ الْمُنافِقینَ عَلی عَهْدِ رَسُولِاللهِ صلی الله علیه وآله اِلاَّ بِبُغْضِهِمْ عَلِیّاً وَ وُلْدَهُ عَلِیْهِالسَّلامُ(1)
امام حسین علیه السلام فرمود: (ما در دوران زندگی پیامبر اسلامصلی الله علیه و آله و سلم منافقین را شناسائی نمیکردیم جز با بغض و کینهتوزی آنان نسبت به امام علی علیه السلام و فرزندان او که از خاندان پیامبرند.(2)
یعنی دوستی با علی علیه السلام معیار شناخت حق، و دشمنی با او، میزان شناخت باطل و منافقان و باطلگرایان است.
1) حدثنا محمد بن عمر الحافظ، قال: حدثنا الحسن بن عبدالله التمیمی قال: حدثنی أبی، قال: حدثنی سیدی علی بن موسی الرضا علیه السلام، عن ابیه موسی بن جعفر، عن ابیه جعفر بن محمد عن ابیه محمد بن علی عن أبیه علی بن الحسین، عن الحسین بن علی علیه السلام، قال:.
2) عیون اخبار الامام الرضا علیه السلام ج2 ص72 حدیث 305، بحارالانوار ج39 ص302 ذیل حدیث 113.
