تداوم امامت و ظهور مهدی‏

حضرت اباعبدالله‏ علیه السلام با توجّه به اصلِ «تداوم هدایت» و رهبری امّت اسلامی، اصل امامت و رهبری امامان معصوم را مطرح کرده و سرانجام جهان را روشن و نورانی معرفی می‏کند.

حدیث 77

قال الامام الحسین‏ علیه السلام: مِنَّا إِثْنَا عَشَرَ مَهْدِیّاً، أَوَّلُهُمْ أَمِیرُ الْمؤمِنِینَ عَلِیُّ بْنُ أَبِی طَالِبٍ، وَآخِرُهُمْ التَّاسِعُ مِنْ وُلْدِی، وَ هُوَ الأمام الْقَائِمُ بِالْحَقِّ، یُحْیِی اللهُ بِهِ الْأرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا، وَ یُظْهِرُ بِهِ دِینَ الْحَقِّ عَلَیْ الدِّینِ کُلِّهِ، وَ لَوْ کَرِهَ الْمُشْرِکُونَ. لَهُ غَیْبَةٌ یَرْتَدُّ فِیهَا أقْوَامٌ وَ یَثْبُتُ فِیهَا عَلَیْ الدِّینِ آخَرُونَ، فَیُؤْذَوْنَ وَ یُقَالُ لَهُمْ: «مَتی هذَا الْوَعْدُ إِنْ کُنْتُمْ صَادِقِینَ».(1) أمَا إِنَّ الصَّابِرَ فِی غَیْبَتِهِ عَلَی الْاَذی وَالتَّکْذِیبِ بِمَنْزِلَةِ الُْمجاهِدِ بِالسَّیْفِ بَیْنَ یَدَی رَسُولِ اللهِ‏ صلی الله علیه وآله(2)

امام حسین‏ علیه السلام فرمود: (دوازده هدایت کننده از ماست، و نخستین آنها امیرالمؤمنین علی‏ علیه السلام و آخرین آنها نهمین فرزند من می‏باشد، او امامی است که برای حق قیام می‏کند، خدا توسّط او زمین را پس از آنکه مرده باشد زنده می‏کند، دین با او آشکار می‏گردد و آئین حق توسّط او در سراسر جهان تحقّق می‏یابد، گرچه خوشآیند مشرکین نباشد، او را غیبتی است طولانی.

گروهی به شک و تردید می‏افتند، و گروهی دیندار استوار و ثابت قدم می‏مانند، شک داران ثابت قدمان را آزار می‏رسانند و به آنها می‏گویند: اگر شما راستگو هستید روز موعود کی فرا می‏رسد؟ آنان که در زمان غیبت بر آزار و تکذیب شک داران صابر و بردبار باشند همانند مجاهدانی هستند که در پیشگاه رسول الله ‏صلی الله علیه و آله وسلم جهاد می‏کنند).(3)

1) سوره یس آیه 29.

2) حدثنا أحمد بن زیاد بن جعفر الهمدانی، قال: حدثنا علی بن إبراهیم بن هاشم، عن أبیه، عن عبدالسلام بن صالح الهروی، قال: أخبرنا وکیع بن الجراح، عن الربیع بن سعد، عن عبدالرحمن بن سقیط، قال،قال: الحسین بن علی بن أبی طالب علیه السلام.

3) کمال الدّین ج1 ص317 حدیث 3، عیون أخبار الامام ‏الرّضا علیه السلام ج1 ص69 حدیث 36، کفایة الأثر ص231، اعلام الوری ص384، اثبات الهداة ج2 ص333، حدیث 134 و ج3 ص200 حدیث 152، بحار الانوار ج36 ص ص 385 حدیث 6 و ج 51 ص 133 حدیث 4، معجم احادیث المهدی علیه السلام ج 3 ص 184، عوالم بحرانی ج 15 ص 257 حدیث 3، کنزالدقائق ج 4 ص 177.