حسن بن هارون نقل میکند: از حضرت أباعبدالله علیه السلام پرسیدند: آیا حضرت مهدی علیه السلام وقتی قیام کرد بر خلاف راه و رسم أمیرالمؤمنین علیه السلام رفتار میکند؟. امام پاسخ داد:
حدیث 70
قال الامام الحسین علیه السلام: نَعَمْ، وَ ذلِکَ أَنَّ عَلِیَّاً علیه السلام سارَ بِاللِّینِ وَالْکَفِّ،لأنَّهُ عَلِمَ أَنَّ شیعَتَهُ سَیُظْهَرُ عَلَیْهِمْ مِنْ بَعْدِهِ، وَ أَنَّ المَهْدِیَّ إِذا خَرَجَ سارَفیهِمْ بِالْبَسْطِ وَالسَّبْیِ، وَ ذلِکَ أنّهُ یَعْلَمُ أَنَّ شیعَتَهُ لَنْ یُظْهَرَ عَلَیْهِمْ مِنْ بَعْدِهِ اَبَداً.(1)
امام حسین علیه السلام فرمود: (آری، زیرا حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام با نرمی و سختگیری در بخشش اموال با پیروان خود زندگی کرد زیرا میدانست که پس از او بر ضد شیعیان او میشورند و آنها را در سختی و مشکلات قرار میدهند. امّا حضرت مهدی علیه السلام وقتی قیام کرد با دست و دل بازی «بخششهای فراوان» و با قاطعیّت با مردم برخورد میکند زیرا میداند که شیعیان او همواره پیروزند و کسی از آن پس بر آنها غلبه نخواهد کرد).
1) عقد الدرر 226.