زنی مسیحی به نام «امّ سلیم» از شهر شام به مدینه آمد، و چون در کتاب تورات و انجیل نشانههای ظهور پیامبر آخرالزّمان و امامان بعد از او را خوانده بود تحقیق و پژوهش را در شهر مدینه از سر گرفت تا پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم و امامان معصوم علیهم السلام را دقیقاً شناسائی کرده و به آنها ایمان آورد.
ساعتی خدمت پیامبر نشست و اطّلاعات جالبی بدست آورد و آنگاه در تداوم
تحقیق خود با حضرت اباعبدالله علیه السلام که در سنین نوجوانی بود آشنا شد. آن حضرت وقتی «امّ سلیم» را دید فرمود:
حدیث 48
قال الامام الحسین علیه السلام: یا اُمَّ سَلیمٍ أَنَا وَصیُّ الأوْصِیاءِ، وَ أَنَا أَبُو التِّسْعَةِ الْأئِمَّةِ الْهادِیَةِ وَأَنَا وَصیُّ أَخی الْحَسَنِ، وَ أَخی وَصیُّ أَبی عَلِیٍّ، وَ عَلیُّ وَصیُّ جَدّی رَسُولِ اللهِ صلی الله علیه وآله(1)
امام حسین علیه السلام فرمود: (ای امّ سلیم من جانشین جانشینان پیامبرانم، من پدر نه امام هدایتگرم، من جانشین برادرم حسن میباشم، و برادرم جانشین پدرم علی علیه السلام می‌باشد، و علی جانشین جدّ من رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم است.
امّ سلیم میگوید: من دچار حیرت شده و از آگاهی و دوراندیشی و روشنگری حسین علیه السلام به شگفت آمدم و گمشده خود را یافته و اعتقادات خود را اصلاح کردم.(2)
1) المجلسی عن کتاب مقتضب الأثر لأحمد بن محمد بن عیاش، عن سهل بن محمد الرطوسی القاضی، قال: قدم علینا من الشام سنة أربعین و ثلاثمة عن یزید بن محمد بن الرهاوی، عن عماربن مطر، عن أبی عوانة، عن خالدبن علقمة، عن عبیدة بن عمروالسلمانی، عن عبدالله بن خباب بن الأرت، عن سلمان الفارسی والبراء بن عبازب، قالا: قالت ام سلیم.قال: و من طریق أصحابنا حدثنی علی بن حبشی بن قونی، عن جعفر بن محمد الفزاری، عن الحسین المنقری، عن السحن بن محبوب، عن الثمالی، عن زر بن حبیش، عن عبدالله بن خباب، عن سلمان و البراء قالا:.
2) بحارالانوار ج25 ص185 حدیث 6.
