زمان مطالعه: < 1 دقیقه
یکی از ارزشها، راستی و راستگوئی است، و دروغ یکی از ضدّارزشها و مانع تکامل روح انسانی است، که امام علیه السلام رهنمود داد:
حدیث 31
قال الامام الحسین علیه السلام: اَلصِّدْقُ عِزٌّ، وَالْکِذْبُ عَجْزٌ، وَالسِّرُ أَمانَةٌ، وَالْجِوارُ قَرابَةٌ، وَالْمَعُونَةُ صَداقَةٌ، وَالْعَمَلُ تَجْرِبَةٌ، وَالْخُلْقُ الْحَسَنُ عِبادَةٌ، وَالصَّمْتُ زَیْنٌ، وَالشُّحُّ فَقْرٌ، وَالسَّخاءٌ غِنیً، وَالرِّفْقُ لُبٌّ.(1)
امام حسین علیه السلام فرمود: (راستگوئی عزّت است و دروغگوئی عجز و ناتوانی، راز، امانت است و همسایگی خویشاوندی، یاری و کمک صداقت و پاکدلی است و کار و عمل تجربه، و اخلاق نیک عبادت است، و سکوت زینت و آرایش، و طمع و آزمندی فقر و گدائی است، و بخشش، بینیازی و مدارا کردن، نشانه عقل است.)
1) تاریخ یعقوبی ج2 ص246.