آگاهی از بی‏ وفایی مردم و حوادث کربلا

امام حسین‏ علیه السلام، هم از بی‏وفائی و دنیاگرائی مردم اطّلاع دارد، و هم از سرانجام قیام خود با خبر است، و هم از جایگاه شهادت خود و یاران خود آگاه است، وقتی کاروان امام به سرزمین کربلا رسید اظهار داشت: حدیث 16

قال الامام الحسین‏ علیه السلام: اِنَّ النَّاسَ عَبیدُ الدُّنْیا وَالدّینُ لَعْقٌ عَلی ألْسِنَتِهِمْ یَحُوطُونَهُ مادَرَّتْ

مَعائِشَهُمْ فَاِذا مُحِّصُوا بِالْبَلاءِ قَلَّ الدَّیَّانُونَ.(1)

امام حسین‏ علیه السلام فرمود: (این مردم برده‏های دنیا هستند و دین بازیچه زبانشان می‏باشد، حمایت و پشتیبانی از دین تا آنجا است که زندگیشان در رفاه باشد، اما آنگاه که در بوته امتحان قرار گیرند دینداران کم خواهند بود).

سپس سؤال کرد: أَهذِهِ کَرْبِلا؟ آیا این سرزمین کربلاء است؟

پاسخ دادند: آری. امام فرمود:

هذا مَوْضِعُ کَرْبٍ وَ بَلاءٍ، هاهُنا مَناخُ رِکابِنا، وَمَحَطُّ رِحالِنا، وَمَقْتَلِ رِجالِنا وَمَسْفَکُ دِمائِنا.(2)

(اسم اینجا دشواری و بلاء است، منزل کنید، اینجا بار انداز ما است، اینجا خوابگاه شتران ماست، اینجا مردان ما به شهادت می‏رسند، اینجا خون‏های ما ریخته می‏شود).

1) بحارالانوار ج78 ص117 وج44 ص383، مقتل الحسین‏ علیه السلام ج1 ص237، حلیة الاولیاء ج2 ص39.

2) بحارالانوار ج44 ص383، مقتل الحسین‏ علیه السلام ج1 ص237، حلیة الاولیاء ج2 ص39.