زمان مطالعه: < 1 دقیقه
واژه «حکمت»، بیست بار در قرآن کریم آمده است و خداوند متعال، در این کتاب آسمانى، 91 بار، خود را با صفت «حکیم»، ستوده است.(1)
تأمّل در موارد کاربرد این واژه در متون اسلامى، نشان مىدهد که حکمت، از نگاه قرآن و حدیث، عبارت است از: مقدّماتِ محکم و استوار علمى، عملى و روحى براى نیل به مقصد والاى انسانیت. آنچه احادیث اسلامى در تفسیر «حکمت» آوردهاند، در واقع، مصداقى از مصادیق این تعریف کلّى است.
1) صفت «حکیم» در قرآن، 36 بار همراه با صفت «علیم»، 47 بار همراه با صفت «عزیز»، چهار بارهمراه با صفت «خبیر» و یک بار همراه هر یک از صفات «توّاب»، «حمید»، «علىّ» و «واسع»، آمده است.
