ترکمانان قَرا قویونلو و آق قویونلو، به امور عتبات مقدّس در عراق، توجّه داشتند. میر اسپهبد میرزا، از امیران قرا قویونلو که گفتهاند به خاطر پیروزى ابن فهد حِلّى در مناظره با علماى اهل سنّت، شیعه شده بود، توجّه خاصّى نسبت به کربلا، مبذول مىداشت.(1) وقفنامهاى هم براى درِ ضریح امام حسین علیه‌السلام از روزگارِدولت ترکمانان یافت شده که بر اساس آن، مقدار قابل توجّهى از اراضى کربلا، به وسیله آنان وقف حرم امام حسین علیه‌السلام شده است.
شگفت، آن که به نقل از برخى منابع، ملّا على بن محمّد بن فلاح، از امیران خاندان مُشَعشَعى خوزستان، در سال 858 ق، وارد کربلا شد و بسیارى از اموال
حرم را با خود بُرد.(2) این کار، به رغم ادّعاى تشیّع آنان، صورت گرفت. این وضعیت، بلافاصله توسّط امیر پیر بوداق قراقویونلو، جبران گردید.(3)
1) شهر حسین: ص 292.
2) شهر حسین: ص 293، تاریخ العراق: ج 3 ص 144.
3) شهر حسین: ص 295، تاریخ العراق: ج 3 ص 145 و 146.
