10 / 1
التسبیحات المأثورة والصلاة بعد زیارته
3246. کامل الزیارات عن أبی سعید المداینی: دَخَلتُ عَلى أبی عَبدِ اللّهِ علیه السلام، فَقُلتُ: جُعِلتُ فِداکَ! آتی قَبرَ الحُسَینِ علیه السلام؟ قالَ: نَعَم یا أبا سَعیدٍ، ائتِ قَبرَ الحُسَینِ علیه السلام، أطیَبِ الطَّیِّبینَ و أطهَرِ الطّاهِرینَ و أبَرِّ الأَبرارِ، وإذا زُرتَهُ یا أبا سَعیدٍ فَسَبِّح عِندَ رَأسِهِ تَسبیحَ أمیرِ المُؤمِنینَ علیه‌السلام ألفَ مَرَّةٍ، وسَبِّح عِندَ رِجلَیهِ تَسبیحَ فاطِمَةَ علیها السلام ألفَ مَرَّةٍ، ثُمَّ صَلِّ عِندَهُ رَکعَتَینِ تَقرَأُ فیهِما یس وَالرَّحمنَ، فَإِذا فَعَلتَ ذلِکَ، کَتَبَ اللّهُ لَکَ ثَوابَ ذلِکَ إن شاءَ اللّهُ تَعالى.
قالَ: قُلتُ: جُعِلتُ فِداکَ! عَلِّمنی تَسبیحَ عَلِیٍّ وفاطِمَةَ علیهما السلام.
قالَ: نَعَم یا أبا سَعیدٍ، تَسبیحُ عَلِیٍّ علیه السلام:
سُبحانَ الَّذی لا تَنفَدُ خَزائِنُهُ، سُبحانَ الَّذی لا تَبیدُ مَعالِمُهُ، سُبحانَ الَّذی لا یَفنى ما عِندَهُ، سُبحانَ الَّذی لا یُشرِکُ أحَدا فی حُکمِهِ، سُبحانَ الَّذی لَا اضمِحلالَ لِفَخرِهِ، سُبحانَ الَّذی لَا انقِطاعَ لِمُدَّتِهِ، سُبحانَ الَّذی لا إلهَ غَیرُهُ.
وتَسبیحُ فاطِمَةَ علیها السلام:
10 / 1
تسبیحها و نمازهاى روایت شده پس از زیارت امام علیه السلام
3246. کامل الزیارات به نقل از ابو سعید مدائنى: بر امام صادق علیه‌السلام در آمدم و گفتم: فدایت شوم! به [زیارت] قبر حسین علیه‌السلام بروم؟
فرمود: «آرى. اى ابو سعید! به زیارت قبر حسین علیه السلام، پاکترینِ پاکان، پاکیزهترینِ پاکیزگان، و نیکوکارترینِ نیکوکاران برو و اى ابو سعید هنگامى که او را زیارت کردى، نزد سرش، هزار مرتبه تسبیح امیر مؤمنان علیه‌السلام را مىگویى و نزد پاهایش، هزار مرتبه تسبیح فاطمه علیها السلام را مىگویى. سپس نزد او دو رکعت، نماز مىگزارى که در آنها [سورههاى] «یس» و «الرحمن» را مىخوانى. چون چنین کردى، خداوند، پاداش آن را برایت مىنویسد، إن شاء اللّه تعالى!».
گفتم: فدایت شوم! تسبیح على و فاطمه علیهما السلام را به من بیاموز.
فرمود: «باشد. اى ابو سعید! تسبیح على علیه‌السلام این است:
منزّه است خدایى که خزانهاش پایان نمىپذیرد! منزّه است خدایى که نشانههایش از میان نمىرود! منزّه است خدایى که آنچه نزد اوست، نابود نمىشود! منزّه است خدایى که کسى را در حکمرانىاش، شریک نمىکند! منزّه است خدایى که افتخار و بزرگىاش از هم نمىپاشد! منزّه است خدایى که مدّتش گسسته نمىشود! منزّه است خدایى که خدایى جز او نیست!
و تسبیح فاطمه علیها السلام چنین است:
سُبحانَ ذِی الجَلالِ الباذِخِ(1) العَظیمِ، سُبحانَ ذِی العِزِّ الشّامِخِ المُنیفِ، سُبحانَ ذِی المُلکِ الفاخِرِ القَدیمِ، سُبحانَ ذِی البَهجَةِ وَالجَمالِ، سُبحانَ مَن تَرَدّى بِالنّورِ وَالوَقارِ، سُبحانَ مَن یَرى أثَرَ النَّملِ فِی الصَّفا(2)، ووَقعَ الطَّیرِ فِی الهَواءِ.(3)
10 / 2
فضل الصلاة عند قبره
3247. تهذیب الأحکام عن أبی عبد اللّه الحرّانی: قُلتُ لِأَبی عَبدِ اللّهِ علیه السلام: ما لِمَن زارَ قَبرَ الحُسَینِ علیه السلام؟ قالَ: مَن أتاهُ وزارَهُ وصَلّى عِندَهُ رَکعَتَینِ کُتِبَ لَهُ حَجَّةٌ مَبرورَةٌ(4)، فَإِن صَلّى عِندَهُ أربَعَ رَکَعاتٍ کُتِبَت لَهُ حَجَّةٌ وعُمرَةٌ.
قُلتُ: جُعِلتُ فِداکَ! وکَذلِکَ لِکُلِّ مَن زارَ إماما مُفتَرَضَةً طاعَتُهُ؟
قالَ: وکَذلِکَ کُلُّ مَن زارَ إماما مُفتَرَضَةً طاعَتُهُ.(5)
3248. کاملالزیارات عن شعیب العقرقوفی عن أبی عبد اللّه [الصادق] علیه السلام، قال: قُلتُ لَهُ: مَن أتى قَبرَ الحُسَینِ علیه‌السلام ما لَهُ مِنَ الثَّوابِ وَالأَجرِ؟ جُعِلتُ فِداکَ!
قالَ: یا شُعَیبُ، ما صَلّى عِندَهُ أحَدٌ الصَّلاةَ إلّا قَبِلَهَا اللّهُ مِنهُ، ولا دَعا عِندَهُ أحَدٌ
منزّه است شکوهمندِ والاى بزرگ! منزّه است عزّتمند برافراشته رفیع! منزّه است قدرتمند شوکتمندِ کهن! منزّه است شادمانِ زیبا! منزّه است کسى که رَداى نور و وَقار به تن کرده است! منزّه است کسى که ردّ پاى مورچه را در تختهسنگ نرم و حرکت پرنده را در هوا مىبیند!».
10 / 2
ثواب نماز گزاردن، نزد قبر امام علیه السلام
3247. تهذیب الأحکام به نقل از ابو عبد اللّه حَرّانى: به امام صادق علیه‌السلام گفتم: پاداش کسى که به زیارت قبر حسین علیه‌السلام آمده، چیست؟
فرمود: «هر کس نزد [قبر] او بیاید و زیارتش کند و دو رکعت نماز، کنار [قبر] او بخواند، یک حجّ مقبول برایش نوشته مىشود، و اگر چهار رکعت (دو نماز دو رکعتى) نماز بخواند، یک حج و یک عمره برایش نوشته مىشود».
گفتم: فدایت شوم! و همین گونه است براى کسى که هر امام واجب الإطاعهاى را زیارت کند؟
فرمود: «آرى. همین گونه است هر کس که امام واجب الإطاعهاى را زیارت کند».
3248. کامل الزیارات به نقل از شُعَیب عَقَرقوفى: به امام [صادق] علیه‌السلام گفتم: کسى که به زیارت قبر حسین علیه‌السلام مىآید، چه اجر و پاداشى دارد، فدایت شوم؟!
فرمود: «اى شعیب! هیچ کس نزد [قبر] او نمازى نمىخواند، جز آن که خدا، آن را از او مىپذیرد، و هیچ کس نزد او دعایى نمىکند، جز آن که به زودى و یا در
دَعوَةً إلَا استُجیبَت لَهُ عاجِلَةً وآجِلَةً.(6)
3249. کاملالزیارات عن إسحاق بن عمّار عن أبی الحسن [الکاظم] علیه السلام، قال: سَأَلتُهُ عَنِ التَّطَوُّعِ عِندَ قَبرِ الحُسَینِ علیه السلام، ومَشاهِدِ النَّبِیِّ صلى الله علیه و آله وَالحَرَمَینِ، وَالتَّطَوُّعِ فیهِنَّ بِالصَّلاةِ، ونَحنُ مُقَصِّرونَ.(7)
قالَ: نَعَم، تَطَوَّع ما قَدَرتَ عَلَیهِ، هُوَ خَیرٌ.(8)
3250. کامل الزیارات عن مُحَمَّد البصری عن أبی عبد اللّه [الصادق] علیه السلام: سَمِعتُ أبی یَقولُ لِرَجُلٍ مِن مَوالیهِ وسَأَلَهُ عَنِ الزِّیارَةِ.
فَقالَ لَهُ: مَن تَزورُ؟ ومَن تُریدُ بِهِ؟ قالَ: اللّهَ تَبارَکَ وتَعالى.
فَقالَ: مَن صَلّى خَلفَهُ [أَی خَلفَ قَبرِ الحُسَینِ علیه السلام] صَلاةً واحِدَةً یُریدُ بِهَا اللّهَ، لَقِیَ اللّهَ یَومَ یَلقاهُ وعَلَیهِ مِنَ النّورِ ما یَغشى لَهُ کُلُّ شَیءٍ یَراهُ، وَاللّهُ یُکرِمُ زُوّارَهُ ویَمنَعُ النّارَ أن تَنالَ مِنهُم شَیئا، و أنَّ الزّائِرَ لَهُ لا یَتَناهى لَهُ دونَ الحَوضِ، و أمیرُ المُؤمِنینَ علیه‌السلام قائِمٌ عَلَى الحَوضِ یُصافِحُهُ ویُرَوّیهِ مِنَ الماءِ، وما یَسبِقُهُ أحَدٌ إلى وُرودِهِ الحَوضَ حَتّى یَروى، ثُمَّ یَنصَرِفُ إلى مَنزِلِهِ مِنَ الجَنَّةِ، ومَعَهُ مَلَکٌ مِن قِبَلِ أمیرِالمُؤمِنینَ یَأمُرُ الصِّراطَ أن یَذِلَّ لَهُ، ویَأمُرُ النّارَ أن لا یُصیبَهُ مِن لَفحِها(9) شَیءٌ حَتّى یَجوزَها، ومَعَهُ رَسولُهُ الَّذی بَعَثَهُ أمیرُ المُؤمِنینَ علیه السلام.(10)
آینده، مستجاب مىشود».
3249. کامل الزیارات به نقل از اسحاق بن عمّار: از امام کاظم علیه‌السلام در باره نماز نافله نزد قبر حسین علیه‌السلام و مشاهد مشرّف پیامبر صلى الله علیه و آله و حرم مکّه و مدینه در حالى که مسافر هستیم و نمازهاى چهار رکعتى را دو رکعتى مىخوانیم، پرسیدم.(11) امام علیه‌السلام فرمود: «آرى. هر چه قدر مىتوانى، نماز مستحبّى بخوان که آن، خیر است».
3250. کامل الزیارات به نقل از محمّد بصرى، از امام صادق علیه السلام: شنیدم که پدرم [امام باقر علیه السلام] به مردى از وابستگانش که در باره زیارت پرسیده بود، فرمود: «چه کسى را زیارت مىکنى؟ و چه کسى را اراده مىکنى؟».
گفت: خداى تبارک و تعالى را.
فرمود: «هر کس یک نماز به خاطر خدا، پشت قبر حسین علیه‌السلام بخواند، خداوند را در روز دیدارش در حالى مىبیند که هالهاى از نور، او را فرا گرفته و همه چیز را برایش روشن ساخته است و خداوند، زائران او را اکرام مىکند و مانعِ کامل از رسیدن آتش به آنها مىشود. زائر حسین علیه‌السلام به حوض [کوثر] مىرسد و امیر مؤمنان علیه‌السلام که بر سرِ حوض ایستاده است، با او مصافحه کرده، سیرابش مىکند و هیچ کس بر او در ورود به حوض، پیشى نمىگیرد تا او سیراب شود. سپس به جایگاهش در بهشت مىرود و فرشتهاى از جانب امیر مؤمنان علیه السلام، او را همراهى مىکند و به صراط (پل دوزخ)، فرمان مىدهد که در برابرش فروتنى کند و به آتش، دستور مىدهد که از حرارتش چیزى به او نرساند تا از آن بگذرد و پیک امیر مؤمنان علیه‌السلام نیز همراه اوست».
10 / 3
صلاة الحاجة عند قبره
3251. تهذیب الأحکام عن ابن أبی عمیر عن رجل عن أبی جعفر [الباقر] علیه‌السلام لِرَجُلٍ مِن أصحابِهِ: یا فُلانُ، ما یَمنَعُکَ إذا عَرَضَت لَکَ حاجَةٌ أن تَأتِیَ قَبرَ الحُسَینِ علیه السلام، فَتُصَلِّیَ عِندَهُ أربَعَ رَکَعاتٍ ثُمَّ تَسأَلَ حاجَتَکَ؟ فَإِنَّ الصَّلاةَ المَفروضَةَ عِندَهُ تَعدِلُ حَجَّةً، وَالصَّلاةَ النّافِلَةَ تَعدِلُ عِندَهُ عُمرَةً.(12)
3252. کامل الزیارات عن صفوان الجمّال عن أبی عبد اللّه [الصادق] علیه السلام، قال: قُلتُ: فَما لِمَن صَلّى عِندَهُ [یَعنِی الحُسَینَ علیه السلام]؟
قالَ: مَن صَلّى عِندَهُ رَکعَتَینِ لَم یَسأَلِ اللّهَ تَعالى شَیئا إلّا أعطاهُ إیّاهُ.(13)
10 / 4
ادب الصلاة عند قبره
3253. الکافی عن الحسن بن عطیّة عن أبی عبد اللّه [الصادق] علیه السلام: إذا فَرَغتَ مِنَ السَّلامِ عَلى الشُّهَداءِ، فَائتِ قَبرَ أبی عَبدِ اللّهِ علیه‌السلام فَاجعَلهُ بَینَ یَدَیکَ، ثُمَّ تُصَلّی ما بَدا لَکَ.(14)
3254. کامل الزیارات عن جعفر بن ناجیة عن أبی عبد اللّه [الصادق] علیه السلام: صَلِّ عِندَ رَأسِ قَبرِ الحُسَینِ علیه السلام.(15)
10 / 3
خواندن نماز حاجت، نزد قبر امام علیه السلام
3251. تهذیب الأحکام به نقل از ابن ابى عُمَیر، از مردى: امام باقر علیه‌السلام به مردى از همراهانش فرمود: «اى فلانى! چه چیز، مانع تو مىشود از این که به گاه حاجتمند شدن، به نزد قبر حسین علیه‌السلام بروى و نزد او چهار رکعت، نماز بخوانى و حاجتت را بخواهى؟ بىتردید، خواندن نماز واجب نزد او، برابر با یک حج است و خواندن نماز نافله نزد او، برابر با یک عمره است».
3252. کامل الزیارات به نقل از صفوان جمّال: به امام صادق علیه‌السلام گفتم: پاداش نمازگزار نزد [قبر] حسین علیه‌السلام چیست؟
فرمود: «هر کس نزد او دو رکعت نماز بخواند، از خداى متعال، چیزى نمىخواهد، جز آن که به او عطا مىکند».
10 / 4
ادب نماز خواندن نزد قبر امام علیه السلام
3253. الکافى به نقل از حسن بن عطیّه، از امام صادق علیه السلام: هنگامى که از سلام دادن بر شهیدان، فارغ شدى، به نزد قبر ابا عبد اللّه علیه‌السلام بیا و آن را پیشِ روى خود بگیر و هر اندازه که مىخواهى، نماز بخوان.
3254. کامل الزیارات به نقل از جعفر بن ناجیه، از امام صادق علیه السلام: نزد سرِ قبر حسین علیه‌السلام نماز بخوان.
3255. کامل الزیارات عن أبی حمزة الثمالی عن الصادق علیه‌السلام فی زِیارَةِ الحُسَینِ علیه‌السلام وکَیفِیَّةِ الصَّلاةِ عِندَهُ: … ثُمَّ تَدورُ مِن خَلفِ الحُسَینِ علیه‌السلام إلى عِندِ رَأسِهِ، وصَلِّ عِندَ رَأسِهِ رَکعَتَینِ، تَقرَأُ فِی الاولَى الحَمدَ ویس، وفِی الثّانِیَةِ الحَمدَ وَالرَّحمنَ، وإن شِئتَ صَلَّیتَ خَلفَ القَبرِ، وعِندَ رَأسِهِ أفضَلُ.
فَإِذا فَرَغتَ فَصَلِّ ما أحبَبتَ، إلّا أنَّ الرَّکعَتَینِ رَکعَتَیِ الزِّیارَةِ لابُدَّ مِنهُما عِندَ کُلِّ قَبرٍ. فَإِذا فَرَغتَ مِنَ الصَّلاةِ فَارفَع یَدَیکَ وقُل ….(16)
3256. مصباح الزائر: صِفَةُ صَلاةٍ لِزِیارَةِ الحُسَینِ بنِ عَلِیٍّ صَلَواتُ اللّهِ عَلَیهِما وسَلامُهُ: وهِیَ أربَعُ رَکَعاتٍ بِالحَمدِ و قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ»، و «قُلْ یا أَیُّهَا الْکافِرُونَ»، وتَدعو بَعدَها فَتَقولُ:
اللّهُمَّ إنّی اشهِدُکَ واشهِدُ أهلَ طاعَتِکَ مِن جَمیعِ خَلقِکَ، بِأَنّی أشهَدُ مَعَ کُلِّ شاهِدٍ یَشهَدُ بِما شَهِدتُ بِهِ أجمَعَ، فی حَیاتی وبَعدَ وَفاتی، حَتّى ألقاکَ عَلى ذلِکَ یَومَ فاقَتی، و أشهَدُ أنَّ اللّهَ وَلِىُّ الَّذِینَ آمَنوا یُخرِجُهُم مِنَ الظُّلُماتِ إِلَى النّورِ، وَ الَّذینَ کَفَروا أَولِیاؤُهُمُ الطّاغوتُ یُخرِجونَهُم مِنَ النُّورِ إلَى الظُّلُماتِ، اولئِکَ أَصحابُ النّارِ هُم فیها خَالِدون.(17)
و أشهَدُ أنَّ النَّبِیَّ أَولى بِالمُؤمِنینَ مِن أَنفُسِهِم و أَزواجُهُ امهاتُهُم واولُوا الأَرحَامِ بَعضُهُم أَولى بِبَعضٍ فی کِتابِ اللّهِ(18)، و أشهَدُ أنَّ وَلِیَّنا اللّهُ وَرَسولُهُ وَالَّذینَ آمَنُوا الَّذینَ یُقیمونَ الصَّلاةَ وَیُؤتونَ الزَّکاةَ وهُم رَاکِعونَ(19)، و أنَّ ذُرِّیَّتَهُما اولُوا
3255. کامل الزیارات به نقل از ابو حمزه ثُمالى، از امام صادق علیه السلام، در بیان زیارت امام حسین علیه‌السلام و چگونگى نماز نزد او: … سپس از پشتِ سر [قبر] حسین علیه‌السلام به سوى سر او مىچرخى و نزد سرش، دو رکعت نماز مىگزارى که در رکعت اوّل، «حمد» و «یس» و در رکعت دوم، «حمد» و «الرحمن» را مىخوانى و اگر خواستى، پشت قبر نماز بخوان؛ ولى نزد سرش، بهتر است.
و چون فارغ شدى، هر اندازه که دوست دارى، نماز بخوان، جز این که دو رکعت نماز زیارت نزد هر قبرى لازم است، و چون نمازت را به پایان بُردى، دستانت را بالا ببر و بگو: ….(20)
3256. مصباح الزائر: نماز زیارت حسین بن على که درودها و سلام خدا بر آن دو باد، چهار رکعت است که در آنها، «حمد» و «قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ» و «قُلْ یا أَیُّهَا الْکافِرُونَ» را مىخوانى و پس از آن، دعا مىکنى و مىگویى:
خدایا! تو و اهل طاعتت از همه خلقت را گواه مىگیرم که من، با هر که همچون من گواهى مىدهد، گواهى مىدهم که در زندگى و پس از مرگم تا روز نیازم، با همین عقیده، تو را دیدار کنم.
و گواهى مىدهم که خداوند، ولىّ مؤمنان است. آنان را از تاریکىها به سوى نور، بیرون مىبَرد و کافران، سرپرستهایشان طاغوتاند و آنان را از نور به سوى تاریکى مىبَرند. آنان، همراهان آتش و در آن، جاودانهاند.
و گواهى مىدهم که پیامبر صلى الله علیه و آله نسبت به مؤمنان، از خودشان اختیار بیشترى دارد، همسرانش، مادران آنهایند و در کتاب خدا، برخى خویشان نسبت به برخى دیگر، اولویت دارند.
و گواهى مىدهم که ولىّ ما، خدا، پیامبرش و مؤمنانى هستند که نماز مىخوانند و در حال رکوع، صدقه مىدهند و فرزندان آن دو، خویشانى هستند که برخى بر برخى دیگر، اولویت دارند؛ فرزندانى که برخىاز برخى دیگرند، و خداوند، شنوا و
الأَرحَامِ بَعضُهُم أَولى بِبَعضٍ(18)، ذُرّیَّةً بَعضُها مِن بَعضٍ وَاللّهُ سَمیعٌ عَلیمٌ.(21)
و أشهَدُ أنَّکُم أعلامُ الدّینِ، واولُو الأَرحامِ، الحُکّامُ عَلَى الوَرى، وَالحُجَّةُ عَلى أهلِ الدُّنیا، انتَجَبتَهُم وَاصطَفَیتَهُم وَاختَصَصتَهُم، و أطلَعتَهُم عَلى سِرِّکَ، فَقاموا بِأَمرِکَ، و أمَروا بِالمَعروفِ ونَهَوا عَنِ المُنکَرِ، ودَعَوُا العِبادَ إلَى التَّأویلِ وَالتَّنزیلِ، کُلَّما مَضى مِنهُم داعٍ خَلَّفَ فیهِم داعِیا، فَرَضتَ طاعَتَهُم و أمَرتَ بِمُوالاتِهِم، ولَم تَجعَل لِأَحَدٍ مِن خَلقِکَ عُذرا فی تَرکِهِم، وَالانحِیازِ عَنهُم، وَالمَیلِ إلى غَیرِهِم، وجَعَلتَهُم أهلَ بَیتِ النُّبُوَّةِ، و أفضَلَ البَرِیَّةِ، ومَعدِنَ الرِّسالَةِ، ومُختَلَفَ المَلائِکَةِ، ومَهبِطَ الوَحیِ وَالکَرامَةِ، و أولادَ الصَّفوَةِ، و أسباطَ الرُّسُلِ، و أقرانَ(22) الکِتابِ، و أبوابَ الهُدى، وَالعُروَةَ الوُثقى، لا یَخافونَ فیکَ لومَةَ لائِمٍ، ولا یَقومُ بِحَقِّهِم إلّا مُؤمِنٌ، ولا یُهدى بِهُداهُم إلّا مُنتَجَبٌ.
اللّهُمَّ فَصَلِّ عَلَیهِم بِأَفضَلِ صَلَواتِکَ، وبارِک عَلَیهِم بِأَجزَلِ بَرَکاتِکَ، وبَوِّئهُم(23) مِن کَرَمِکَ بِأَکرَمِ کَراماتِکَ فِی الدُّنیا وَالآخِرَةِ، اللّهُمَّ اجعَل أحَبَّ الأَشیاءِ إلَیَّ و أبَرَّها لَدَیَّ، و أهَمَّها إلَیَّ، حُبَّک وحُبَّ رَسولِکَ، وحُبَّ أهلِ بَیتِهِ الطَّیِّبینَ، وحُبَّ مَن أحَبَّهُم مِن جَمیعِ خَلقِکَ، وحُبَّ مَن عَمِلَ المُحَبَّ(24) لَکَ ولَهُم،
داناست.
و گواهى مىدهم که شما، نشانههاى دین، خویشاوندان [صاحب حق بر ما]، حاکمان بر مردم و حجّت بر مردم دنیا هستید. [اى خدا!] آنها را برگرفته و برگزیده و ویژهشان ساختى و بر راز خودت، آگاهشان کردى و آنان، به کارت قیام کردند و امر به معروف و نهى از منکر کردند و بندگان را به تأویل و تنزیل [قرآن]، فرا خواندند و هر گاه یکى از آن دعوتگران در مىگذشت، دعوتگر دیگرى جایش را مىگرفت. اطاعتِ ایشان را واجب ساختى و به ولایت ایشان، فرمان دادى و در ترک ایشان و کنار نهادن آنان و گراییدن از آنها به سوى دیگران، عذرى براى کسى ننهادى و آنان را خاندان نبوّت و برترینِ مردم، معدن رسالت، و جایگاه آمد و شدِ فرشتگان، محلّ فرود وحى و کرامت، فرزندان برگزیده [ى پیامبر خدا]، نوادگان پیامبران، همترازان کتاب، دریچههاى هدایت و ریسمان محکم [خدا] قرار دادى که در راه تو، از سرزنش سرزنشکنندگان نمىهراسند؛ و جز مؤمن، به حقّ ایشان، قیام نمىکند و جز برگزیده، به هدایت ایشان، رهنمون نمىشود.
خدایا! با برترین درودهایت، بر، ایشان درود فرست و با فراوانترین برکتهایت، ایشان را برکت ده و به بزرگوانهترین بزرگداشتهایت، ایشان را در دنیا و آخرتت، در جایگاه بزرگى جاى بده.
خدایا! محبوبترینِ چیزها و نیکترین آنها و مهمترینشان را نزد من، محبّت خودت، پیامبرت و خاندان پاکش، و محبّت هر کس از خَلقت که آنان را دوست مىدارد، قرار ده و هر کس که اعمال محبوبِ تو و آنان را انجام مىدهد، و نیز دشمنى با دشمن خودت و ایشان را، هر کس از خَلقت که باشد، و نیز هر کس را که عمل ناخوشایند ایشان را انجام مىدهد، زنده یا مُرده.
و صبر زیبا، دین سالم، گشایش نزدیک [در گرفتارىها]، پاداش بزرگ، روزىِ گوارا، زندگى آسوده، تندرستى، چشم اشکبار، دل خاشع، یقین استوار، عمر طولانى، عقل کامل و عبادت دائم، روزىام کن.
وبُغضَ مَن أبغَضَکَ و أبغَضَهُم مِن جَمیعِ خَلقِکَ، وبُغضَ مَن عَمِلَ المُبغَضَ لَکَ ولَهُم، حَیّا ومَیِّتا.
وَارزُقنی صَبرا جَمیلًا، ودینا سَلیما، وفَرَجا قریبا، و أجرا عَظیما، ورِزقا هَنیئا، وعَیشا رَغیدا، وجِسما صَحیحا، وعَینا دامِعَةً، وقَلبا خاشِعا، ویَقینا ثابِتا، وعُمُرا طَویلًا، وعَقلًا کامِلًا، وعِبادَةً دائِمَةً.
و أسأَلُکَ الثَّباتَ عَلَى الهُدى، وَالقُوَّةَ عَلى ما تُحِبُّ وتَرضى، اللّهُمَّ وَاجعَل حُبَّکَ أحَبَّ الأَشیاءِ إلَیَّ، وخَوفَکَ أخوَفَ الأَشیاءِ عِندی، وَارزُقنی حُبَّکَ وحُبَّ مَن یَنفَعُنی حُبُّهُ عِندَکَ، وما رَزَقتَنی وتَرزُقُنی مِمّا احِبُّ، فَاجعَلهُ لی فَراغا فیما تُحِبُّ، وَاقطَع حَوائِجَ الدُّنیا بِالشَّوقِ إلى لِقائِکَ. وإذا أقرَرتَ عُیونَ أهلِ الدُّنیا بِدُنیاهُم، فَاجعَل قُرَّةَ عَینی فی طاعَتِکَ ورِضاکَ ومَرضاتِکَ بِرَحمَتِکَ، إنَّ رَحمَتَکَ قَریبٌ مِنَ المُحسِنینَ.(25)
3257. مصباح الزائر: صِفَةُ صَلاةٍ اخرى عِندَ رَأسِ الحُسَینِ صَلَواتُ اللّهِ عَلَیهِ، وهُما رَکعَتانِ بِالرَّحمنِ وتَبارَکَ؛ فَمَن صَلّاهُما کَتَبَ اللّهُ لَهُ خَمسا وعِشرینَ حَجَّةً، مَقبولَةً مَبرورَةً مُتَقَبَّلَةً مَعَ رَسولِ اللّهِ صلى الله علیه و آله.(26)
راجع: ص 132 (الفصل الثانی عشر/ فضل زیارته فى النصف من شعبان)
و ج 11 ص 406 (الفصل التاسع/ ما یزار به الإمام علیه‌السلام و أنصاره/ الزیارة العاشرة).
از تو، استوارى بر هدایت و قوّت بر آنچه دوست دارى و مىپسندى، مىطلبم. خدایا! محبّتت را محبوبترینِ چیزها نزد من، و هراست را بیمناکترین چیزها نزد من قرار ده. محبّتت و محبّت هر کس را که محبّتش نزد تو به من سود مىرساند، روزىام کن و آنچه را دوست دارم و روزىام کرده و مىکنى، فراغتى براى پرداختن به آنچه تو دوست دارى، قرار ده و حاجتهاى دنیایىام را با شوق به دیدارت بگُسل و هنگامى که چشمان اهل دنیا را به دنیایشان روشن مىکنى، روشنىِ چشم مرا به رحمتت، در اطاعت و رضایت و خشنودىات قرار ده که رحمت تو به نیکوکاران، نزدیک است.
3257. مصباح الزائر: نماز دیگر نزد سرِ حسین که درودهاى خدا بر او باد، این گونه است که دو رکعت با [سورههاى] «الرحمن» و «تَبارَکَ الَّذِی بِیَدِهِ الْمُلْکُ»، خوانده مىشود و هر کس آن را بخواند، خداوند، بیست و پنج حجّ پاکیزه مقبول به همراه پیامبر خدا صلى الله علیه و آله برایش مىنویسد.
ر. ک: ص 133 (فصل دوازدهم/ ثواب زیارت امام علیه‌السلام در نیمه شعبان)
وج 11 ص 407 (فصل نهم/ زیارتهاى امام علیه‌السلام و یارانش/ زیارت دهم).
1) الباذخ: العالی (النهایة: ج 1 ص 110 «بذخ»).
2) الصَفَاةُ: صخرة ملساء (الصحاح: ج 6 ص 2401 «صفا»).
3) کامل الزیارات: ص 384 ح 631، بحار الأنوار: ج 101 ص 166 ح 17.
4) بَرَّ اللّه حجّک: أی قَبِلَهُ (الصحاح: ج 2 ص 588 «برر»).
5) تهذیب الأحکام: ج 6 ص 79 ح 156، المزار للمفید: ص 134 ح 3، کامل الزیارات: ص 434 ح 666، المزار الکبیر: ص 356 ح 3 ولیس فیه ذیله من «قلت» وکلّها عن أبی علیّ الحرّانی، بحار الأنوار: ج 101 ص 83 ح 11.
6) کامل الزیارات: ص 435 ح 668، المزار للمفید: ص 135 ح 4، المزار الکبیر: ص 356 ح 4 ولیس فیه «وآجلة»، بحار الأنوار: ج 101 ص 83 ح 9.
7) یعنی ونحن فی حال السفر، حیث تکون الصلاة قصرا.
8) کامل الزیارات: ص 428 ح 651 و ح 653 عن علیّ بن أبی حمزة عن أبی إبراهیم علیه السلام، بحار الأنوار: ج 89 ص 79 ح 4.
9) لَفْحُ النارِ: حَرُّها ووَهَجُها (النهایة: ج 4 ص 260 «لفح»).
10) کامل الزیارات: ص 238 ح 356، بحار الأنوار: ج 101 ص 78 ح 38.
11) افزون بر کوتاهشدن نمازهاى چهار رکعتى در سفر شرعى، نافلههاى آنها نیز در سفر، به جا آورده نمىشود. از این رو، راوى در این باره، حکم استثنایى مسئله را پرسیده است. گفتنى است که افزون بر سه مورد یاد شده، مسجد کوفه نیز از حکم کلّى سفر، مستثناست و مسافر مىتواند نمازهاى خود را کامل و همراه نافلهها در آنها بخواند (ر. ک: رسالههاى مراجع تقلید).
12) تهذیب الأحکام: ج 6 ص 73 ح 141، المزار للمفید: ص 133 ح 1، کامل الزیارات: ص 433 ح 664، المزار الکبیر: ص 354 ح 1، بحار الأنوار: ج 101 ص 82 ح 7.
13) کامل الزیارات: ص 248 ح 369، بحار الأنوار: ج 101 ص 50 ح 2.
14) الکافی: ج 4 ص 578 ح 4، کامل الزیارات: ص 425 ح 642، بحار الأنوار: ج 101 ص 81 ح 3 و ص 151 ح 2.
15) کامل الزیارات: ص 424 ح 640، بحار الأنوار: ج 101 ص 81 ح 1.
16) کامل الزیارات: ص 393- 417 ح 639 وراجع: ج 11 ص 342 (الفصل التاسع/ ما یزار به الامام علیه‌السلام و أنصاره/ الزِّیارة السابعة)».
17) تضمین و إشارة إلى الآیة 257 من سورة البقرة.
18) تضمین و إشارة إلى الآیة 75 من سورة الأنفال.
19) تضمین و إشارة إلى الآیة 55 من سورة المائدة.
20) متن زیارت را در زیر عنوان «زیارتهاى امام علیه‌السلام و یارانش/ زیارت هفتم» ببینید. در این باره، ر. ک: ج 11 ص 343 (فصل نهم/ زیارتهاى امام علیه‌السلام و یارانش/ زیارت هفتم).
21) تضمین وإشارة إلى الآیة 34 من سورة آل عمران.
22) القِرْنُ: الکُفء والنظیر، ویُجمع على أقران (النهایة: ج 4 ص 55 «قرن»).
23) بَوّأتُ للرجل منزلًا: أی هیّأته ومکّنتُ له فیه (الصحاح: ج 1 ص 37 «بو أ»).
24) قال العلّامة المجلسی قدسسره: قوله: «من عمل المحبّ» هو على بناء اسم المفعول، فإنّه یأتی کذلک وإن کان قلیلًا والأکثر أن یبنى مفعوله على محبوب على خلاف القیاس وکذا المبغض على اسم المفعول، ویمکن أن یقرأ المحبّ على اسم الفاعل، ویکون من بمعنى ما. والأوّل أظهر (بحار الأنوار: ج 101 ص 289).
25) مصباح الزائر: ص 528، بحار الأنوار: ج 101 ص 285 ح 2.
26) مصباح الزائر: ص 531، بحار الأنوار: ج 101 ص 287 ذیل ح 2.
