زمان مطالعه: < 1 دقیقه
کنار دل و دست و دریا، اباالفضل
تو را دیدهام بارها، یا ابا الفضل!
تو از آب مىآمدى، مَشک بر دوش
و من، در تو، غرق تماشا، ابا الفضل!
اگر دست مىداد، دل مىبُریدم
به دست تو، از هر دو دنیا، ابا الفضل!
دل از کودکى، از فرات آب مىخورد
و تکلیف شب، آب، بابا، ابا الفضل!
تو لبتشنه، پَرپَر شدى، شبنم اشک
به پاى تو مىریزم امّا، ابا الفضل!
فَدَک، مادرى مىکند کربلا را
غریبى تو هم مثل زهرا، ابا الفضل!
تو را هر که دارد، ز غم، بىنیاز است
وفا، بعد از این نیست تنها، ابا الفضل!
تو با غیرت و آب و دستِ بُریده
قیامت به پا مىکنى، یا ابا الفضل!(1)
1) من مىگویم، شما بگریید (مراثى عاشورایى): ص 49.
