زمان مطالعه: < 1 دقیقه
از اصطلاحات مرثیه خوانی و عزاداری. دهخدا مینویسد: شاگرد روضه خوان که پیش از استاد، به پای منبر ابیاتی در مصائب اهل بیت خواند.روضه خوان که پای منبر ایستد و اشعار مصیبتخواند.آنکه… در فاصله فرود آمدن آخوندی از منبر و بر شدن آخوند دیگر، پای منبر ایستاده یا نشسته نوحه و اشعار مرثیه به آواز خواند.(1) به جوان یا نوجوانی که شبکلاهی بر سر نهاده، در پای منبر مینشست و گاهگاهی صدا در صدای واعظ انداخته، یا سخنان او را زمزمه میکرد، «پامنبری» گفته میشد.این افراد غالبا از فرزندان یا خویشان واعظ بودند که جهت آمادگی فن سخنرانی به مجلس آورده میشدند.(2)
1) لغت نامه، دهخدا.
2) تاریخ تکایا و عزاداری قم، مهدی عباسی، ص 17.
