صبح عاشورا یکی از فرماندهان لشگر یزید بنام عمرو بن حجّاج «فرمانده قسمت راست لشگر» خطاب به سربازان خود گفت: ای مردم کوفه با هم متّحد باشید و در کشتن کسی که از دین خارج شد و مخالفت با یزید کرد تردیدی بخود راه ندهید(1) امام در پاسخ او اظهار داشت:
حدیث 372
قال الامام الحسین علیه السلام: یا عَمْرَو بْنَ الْحَجَّاجِ! أَعَلَیَّ تُحِرَّضُ النَّاسَ؟! أَنَحْنُ مَرَقْنا وَ أَنْتُمْ ثَبَتُّمْ عَلَیْهِ!
أَما وَاللهِ لَتَعْلَمُنَّ لَوْ قَدْ قُبِضَتْ أَرْواحُکُمْ وَمُتُّمْ عَلی أَعْمالِکُمْ أَیُّنا مَرَقَ مِنَ الدّینِ وَمَنْ هُوَ أَوْلی بِصِلیِّ النَّارِ(2)!
امام حسین علیه السلام فرمود: (ای عمرو بن حجّاج آیا مردم را بر ضد من میشورانی؟ آیا ما از دین خارج شدیم و شما ثابت قدم ماندید؟ آگاه باش، بخدا سوگند! وقتی روحهای شما از بدن خارج شود و با همین عمل بمیرید، آنگاه خواهی دید چه کسی از دین خارج شد و چه کسی سزاوار آتش است.(3)
1) ولاترتابوا فی قتل من مرق من الدین و خالف الإمام!!.
2) قال ابومنحف، حدثنی الحسین بن عقبة المرادی، قال الزبیدی انه سمع عمرو بن الحجاج حین دنی من أصحاب الحسین قول:.
3) تاریخ طبری آملی ج3 ص324 وج7 ص342، مقتل الحسین علیه السلام خوارزمی ج 2 ص 15، تاریخ ابن أثیر ج2 ص 565، بحارالأنوار ج45 ص19، عوالم بحرانی ج17 ص263، واقعه طف ص 224.
