نفرین بر منافق در نماز میت

یکی از منافقین مدینه مرد و خانواده او برای کفن و دفن و نماز او در تلاش بودند.

امام حسین‏ علیه السلام در کوچه‏های مدینه قدم می‏زد که یکی از دوستان را دید با شتاب رد می‏شود، خطاب به او فرمود: کجا می‏روی؟.

پاسخ داد: چون این منافق مرد و من دوست ندارم در نماز او شرکت کنم

می‏خواهم از شهر خارج شوم تا در مراسم او شرکت نداشته باشم.

امام‏ علیه السلام فرمود: نگران مباش و در کنار من بایست.

حدیث 405

قال الامام الحسین‏ علیه السلام: قُمْ إِلی جَنْبی فَما سَمِعْتَنی أَقُولُ فُقُلْ مِثْلَهُ.

امام حسین‏ علیه السلام فرمود: (در کنار من بهنگام نماز بایست، هر چه را شنیدی که من می‏گویم تو هم بگو.(1)

وقتی نماز میّت شروع شد، امام حسین فرمود:

اَللَّهُمَّ اخْزَ عَبْدَکَ فی عِبادِکَ وَ بِلادِکَ، اَللَّهُمَّ أَصْلِهِ حَرَّ نارِکَ، اَللَّهُمَّ أَذِقْهُ أَشَدَّ عَذابِکَ، فَأنَّهُ کانَ یَتَوَّلی أَعْداءَکَ وَ یُعادی أَوْلِیاءَکَ وَ یُبْغِضُ أَهْلَ بَیْتِ نَبِیِّک‏صلی الله علیه وآله.

(خدایا بنده تو میان بندگان و شهرهایت فساد کرد، خدایا حرارت آتش را به او بچشان، خدایا سخت‏ترین عذابت را بر او روادار، که او دشمنان تو را رهبری می‏کرد، و با دوستان تو دشمنی می‏کرد، و با خاندان پیامبرت دشمنی می‏ورزید).

امام حسین‏ علیه السلام در نماز بر پیکر سعید بن عاص نیز چنین کرد، شخصی که لعنت‏ها را شنید گفت: آیا شما بر مردگان خود اینگونه نماز می‏خوانید؟.

امام پاسخ داد:

بِلْ صَلاتُنا عَلی أَعْدائِنا(2) (نه بلکه این نماز بر دشمنان ماست.)

1) اصول کافی ج3 ص189 حدیث 3، من لایحضره الفقیه ج1 ص168 حدیث 490، قرب الاسناد ص59 حدیث 190، وسائل الشیعة ج2 ص770 حدیث 2، بحارالانوار ج81 ص393 حدیث 58.

2) مسند زید ص172.