مصیبت

رنج و سختی و بلا و گرفتاری که به کسی می‏رسد حوادث ناگوار و پیش‏آمدهای تلخ، همچون درگذشت‏ خویشاوندان و دوستان صمیمی.به معنای سوک و تعزیت و عزا و ماتم ‏نیز به کار می‏رود.آنچه در کربلا بر اهل بیت گذشت، شهادت و اسارتی که برای سیدالشهدا و عترت پیامبر در عاشورا پیش آمد، حادثه شهادت هر یک از معصومین‏ «ع‏» نیزمصیبتی است که بر امت اسلام وارد شده است که در راس آنها و بالاترین مصائب، عاشورای حسینی است.در زیارت عاشورا از شهادت ابا عبدالله‏ «ع‏» بعنوان مصیبتی بزرگ ‏یاد شده است. «لقد عظمت الرزیة و جلت المصیبة بک علینا و علی جمیع اهل الاسلام… مصیبة ما اعظمها و اعظم رزیتها فی الاسلام و فی جمیع اهل السموات و الارض‏»(1) و به همین ‏جهت، به یادآوری حادثه عاشورا و شهادت امام حسین و ائمه دیگر «ذکر مصیبت‏» گفته می‏شود.

1) زیارت عاشورا، بحار الانوار، ج 98، ص 294.