زمان مطالعه: < 1 دقیقه
از کسانی بود که در مکه، پس از آگاهی از عزم سید الشهدا «ع» بر حرکت به سوی کوفه، نامهای به امام نوشت و از او خواست که فریب نامههای عراقیان را نخورد.خودش نیز بایزید بیعت نکرده بود.امام پس از خواندن نامهاش، برای او دعای خیر کرد و عواطفش را ستود.وی مردی اهل فضل و دیانت بود و از رسول خدا «ص» روایت میکرد.دو سال پس از هجرت به دنیا آمده بود تا زمان مرگ عثمان در مدینه بود.سپس ساکن مکه شد.در حادثه محاصره و سنگباران مکه، در سال 64 هجری در حال نماز در حجر اسماعیل کشته شد.هنگام مرگ، شصت و دو سال داشت.(1)
1) حیاة الامام الحسین، ج 3، ص 24، تنقیح المقال، مامقانی، ج 3، ص 217.
