نام مرغ و پرندهای است که به فارسی سنگخوار گویند، شبیه فاخته و قمری.چشمش بسیار تیز بین است و از ارتفاع بسیار، وجود آب را تشخیص میدهد و در شناخت آب و راهها مهارت دارد و پیش از طلوع آفتاب، به اندازه مسافت ده روز در پی آب خارج میشود و بی آنکه مسیر را در رفت و برگشت گم کند، به لانه برمیگردد.(1) صدای اوکاروانها را به وجود آب در یک محل آگاه میکند و در آشنایی به راه و راهنمایی، به آن مثلزده میشود: «هو اهدی من القطاء، هو اصدق من القطا»(2) سید الشهدا «ع» روز عاشوراوقتی برای
آخرین وداع با اهل بیت، نزد خیمهها آمد و با آنان خداحافظی کرد، دخترشسکینه گفت: ای پدر، ما را به حرم جدمان باز گردان.حضرت با حسرت فرمود: افسوس!
اگر مرغ قطا را وامیگذاشتند، در آشیانه خویش میآرمید «هیهات، لو ترک القطا لنام»(3) تشبیه خویش به آن مرغ، با توجه به ویژگیها و صفاتش جای تامل است.یعنی امام نیزتیز بین و بصیر و راه شناس است، وجودش و صدا و کلامش دیگران را به آبشخور هدایت رهنمون میسازد، هرگز گم نمیشود و بیراهه نمیرود و هادی دیگران است.اما افسوس که نگذاشتند امام هدایت، در کانون ارشاد اندیشهها بماند و راهنمایی کند و اینگونه از آشیانه اصلیاش که جوار حرم پیامبر است، آوارهاش ساختند.
1) مجمع البحرین.
2) لغت نامه، دهخدا.
3) بحار الانوار، ج 45، ص 47، عوالم (امام حسین)، ص 290.
