کشته اشکها.از لقبهای سید الشهدا «ع» است.شهیدی که هم یادش گریه آور است و هم اشک ریختن در سوک او ثواب دارد و موجب احیای عاشوراست.امامان نیز توصیه فراوان بر عزاداری و گریستن بر مصائب آن حضرت داشتهاند.روایت از امام حسین «ع» است که: «انا قتیل العبرات»(1) من کشته اشکهایم.در حدیث دیگری فرموده است: «اناقتیل العبرة، لا یذکرنی مؤمن الا استعبر»(2) من کشته اشکم.هیچ مؤمنی مرا یاد نمیکند، مگر آنکه اشک در چشمانش میآید.این صفت، در زیارتنامهها هم برای آن شهید کربلا آمده است، از جمله: «و صل علی الحسین المظلوم، الشهید الرشید، قتیل العبرات و اسیر الکربات…».(3)
1) منتهی الامال، محدث قمی (چاپ هجرت)، ج 1، ص 538، اثبات الهداة، ج 5، ص 198، (عبارت آن قتیل العبرةاست).
2) امالی، صدوق، ص 118، مناقب، ابن شهرآشوب، ج 4، ص 87.
3) مفاتیح الجنان، ص 460 (زیارت مخصوص اول).
