پذیرش هدیه یکی از ارزشهای اخلاق اجتماعی است، گرچه آن هدیه را دشمن هم برای انسان بفرستد. روزی امام حسن علیه السلام که عبدالله بن جعفر نیز در کنارش نشسته بود خطاب به امام حسین علیه السلام فرمود: معاویه، این متجاوز ستمکار، هدایائی برای شما میخواهد بفرستد، چه میکنید؟.
حدیث 437
قال الامام الحسین علیه السلام: فَما أَنْتُمْ صانِعوُنَ بِهِ؟ إِنَّ عَلیَّ دَیْناً وَ أَنَا بِهِ مَغْمُومٌ فَاِنْ أَتانِیَ اللهُ بِهِ قَضَیْتُ دَیْنی(1)
امام حسین علیه السلام فرمود: (شما با هدیه معاویه چه میکنی؟ من قرضهای زیادی دارم و نگران آن هستم، و اگر خداوند آن هدیه را بمن برساند قرضهای خود را میدهم).
1) روی الطبری عن حمید بن المثنی عن عینیة بن مصعب، عن أبی عبدالله، قال:«الحسن لأخیه الحسین علیه السلام ذات یوم و بحضرتهما عبدالله بن جعفر: أن هذا الطاغیة باعث الیکم بجوائزکم فی رأس الهلال، فقال الحسین علیه السلام.
