زمان مطالعه: < 1 دقیقه
و آنگاه «عمرو بن صبیح»، قاتل «عبدالله بن مسلم» را آوردند و جریان جنایت او را به مختار گزارش کردند و گفتند که بر پشت بام خانهاش مخفی شده بود.
او فریاد میکشید که مرا به زور به کربلا بردند و جز زخمی ساختن یاران حسین علیهالسلام کاری نکردهام.
و مختار دستور داد: با نیزه آنقدر زخمیاش ساختند تا پیکرش پارهپاره شد. و بدینسان کیفر زخمی ساختن یاران حسین علیهالسلام را چشید.(1)
1) تاریخ طبری، ج 6، ص 65 در نوشتن این بخش از این منابع استفاده شده است: تاریخ طبری، ج 5 و 6؛ امالی طوسی؛ مثیرالاحزان؛ بحارالانوار، ج 45.
