از شهدای کربلاست.پدر او (قرظه) از اصحاب علی «ع» و از خزرجیانی بود که به کوفه آمد و آنجا ماندگار شد و در رکاب علی «ع» با دشمنانش جنگید.عمرو، از کوفه آمد و در کربلا، روز ششم محرم به سید الشهدا «ع» پیوست.امام در گفتگوهایش با عمر سعد، اورا برای مکالمه میفرستاد و او جواب میآورد، تا آنکه شمر از کوفه آمد و این مذاکره قطع شد.(1) روز عاشورا جلوی امام حسین «ع» ایستاده بود و تیرهای دشمن را با سینه و پیشانیخود به جان میخرید و اینگونه از جان امام محافظت میکرد.زخمهای زیادی بر پیکرش نشست.به امام خطاب کرد که: ای پسر پیامبر!آیا وفا کردم؟حضرت فرمود: آری!تو پیشاز من به بهشت میروی.از من به پیامبر سلام برسان و بگو که من در پی تو میآیم و… افتاد و شهید شد.(2) نامش در زیارت ناحیه آمده است.برخی هم شهادتش را در عرصه میدان و پس از رجز و رزم گفتهاند.رجز او چنین بود:
قد علمت کتیبة الانصار
انی ساحمی حوزة الذمار
ضرب غلام غیر نکس شاری
دون حسین مهجتی و داری(3)
1) عنصر شجاعت، ج 2، ص 160.
2) مقتل الحسین، مقرم، ص 306.
3) عبرات المصطفین، ج 2، ص 30.
