سخنی بود که سید الشهدا «ع» پس از امتناع از بیعت با یزید و بیرون آمدن از پیش والیمدینه فرمود.مروان، فردای آن شب، امام حسین «ع» را دید و به وی پیشنهاد کرد که با یزید بیعت کند و آن را به نفع دین و دنیای امام دانست.حضرت در پاسخ او چنین گفت: «انا لله و انا الیه راجعون و علی الاسلام السلام اذ قد بلیت الامة براع مثل یزید و لقد سمعت جدی رسول الله «ص» یقول: الخلافة محرمة علی آل ابی سفیان».(1) یعنی بر اسلام، سلام باد، باید فاتحه اسلام را خواند و با اسلام خدا حافظی کرد، آنگاه که والی مسلمانان کسی همچون یزید باشد.از پیامبر خدا شنیدم که میفرمود خلافت بر آل ابو سفیان حرام است.امام، با ادامه سلطه امویان بر مقدرات مسلمین و بازی با دین خدا، تباه شدن دستاوردهای وحی را عیان میدید.با توجه به اینکه رسم عرب بر این است که هنگام خدا حافظی و وداع هم سلام میدهد، رابطه سخن فوق روشن میگردد.
1) لهوف، ص 11، سوگنامه آل محمد، ص 116 (به نقل از مثیر الاحزان)، عوالم (امام حسین)، ص 175.
