نام عطیه، همواره در کنار نام جابر بن عبدالله انصاری مطرح میشود که با هم پس ازشهادت امام حسین «ع» در اربعین اول به زیارت قبر آن حضرت آمدند و چون جابر نابینا شده بود، عطیه او را در این زیارت همراهی میکرد.بنا به برخی نقلها، هنگام بازگشتاهل بیت از سفر شام، در کربلا با جابر و عطیه برخورد کردند.عطیة بن سعد بن جناده عوفی، از رجال علم و حدیثشیعه بود.وی در زمان خلافت امیر المؤمنین «ع» در کوفه به دنیا آمد.نام عطیه، به پیشنهاد آن حضرت بر وی نهاده شد.او از راویان موثق شیعه بود که حتی در کتب رجالی اهل سنت هم توثیق شده است.وی به جرم تشیع و هواداری علی «ع» از سوی حجاج بن یوسف تحت تعقیب بود و به فارس گریخت.به دستور حجاج، او را گرفتند و چون حاضر نشد علی علیه السلام را لعن کند، چهار صد تازیانه بر بدنش زدند و موی سر و ریش او را تراشیدند. از آن پس به خراسان رفت و پس از مدتیبه کوفه بازگشت.در کوفه بود تا در سال 111 هجری در گذشت.(1)
1) معارف و معاریف، ج 4، ص 1567.
