پس از بعثت رسول گرامی اسلام صلی الله علیه و آله و سلم بزرگان قبائل عرب و مدینه خدمت
آنحضرت میرسیدند و بیعت میکردند، که بیعت کردن نوعی هم پیمان شدن نیز بود و شرائطی داشت که باید از زبان حضرت اباعبدالله علیه السلام شنید:
حدیث 108
قال الامام الحسین علیه السلام: لَمَّا جاءَتِ الأَنْصارُ تُبایِعُ رَسُولَاللهِ صلی الله علیه وآله عَلَی الْعَقَبَةِ، قالَ: قُمْ یا عَلِیُّ. فَقالَ عَلِیٌّ: عَلی ما أُبایِعُهُمْ یا رَسُولَاللهِ؟ قالَ: عَلَی أَنْ یُطاعَ اللهَ فَلا یُعْصی، وَ عَلَی أَنْ یَمْنَعُوا رَسُولَاللهِ وَ أَهْلَ بَیْتِهِ وَ ذُرِّیَّتِهِ مَمَّا یَمْنَعُونَ مِنْهُ أَنْفُسَهُمْ وَ ذَرارِیهِمْ.
امام حسین علیه السلام فرمود: (آنگاه که بزرگان «انصار» خدمت رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم آمدند تا در «عقبه» با آن حضرت بیعت کنند، پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم به علی علیه السلام فرمود: برخیز ای علی و از آنان بیعت بگیر!!. پس علی علیه السلام پرسید: ای رسول خدا بر چه شرائطی از آنان بیعت بگیرم؟.
پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم توضیح داد: «از آنان بیعت بگیر که: خدا را اطاعت کنند و نافرمانی خدا نکنند و آنچنان که خود و فرزندان و خانواده خود را حفظ میکنند، از رسول خدا و خانواده و فرزندان او نیز محافظت و پاسداری کنند.»(1)
1) بحارالانوار ج 38 ص220، مجمعالزوائد ج 6 ص49.
