جستجو
این کادر جستجو را ببندید.

شاه داعى شیرازى (م 870 ق)

زمان مطالعه: < 1 دقیقه

آنان که دیده حاصل دنیا و دین، حسین

گِریند بر امام زمان و زمین، حسین‏

یاد آورید خون که روان کرده‏اند چون

از گردن و ز حنجره نازنینْ‏حسین‏

از زَعم خویش، دعوىِ اسلام کرده‏اند

وان گه شهید کرده و کُشته چنین حسین‏

فریاد و ناله مى‏کند و یاد مى‏کند

کافر به گریه در طرف روم و چین، حسین‏

اى مصطفى که خفته‏اى، امّا نخفته‏اى!

از روضه سر برآر و بدین سان ببین حسین‏

«داعى» بگو که قاتل او روز رستخیز

از فعلِ شوم خود به کجا آورد گریز؟(1)


1) دانش‏نامه شعر عاشورایى: ج 2 ص 783.