حضرت اباعبدالله علیه السلام آینده را به دو مرحله و دوران متفاوت میشناساند که در مرحله اوّل، انسان و جهان به فساد و تباهی دچار میگردد و در مرحله دوم با قیام حضرت صاحب الزّمان علیه السلام اصلاح میشود و زشتیها و بدیها نابود میگردد.
حدیث 74
قال الامام الحسین علیه السلام: لایَکُونُ الأَمْرُ الَّذِی تَنْتَظِرُونَهُ حَتَّی یَبْرَأَ بَعْضُکُمْ مِنْ بَعْضٍ، وَیَتْفُلَ بَعْضُکُمْ فِی وُجُوهِ بَعْضٍ، وَ یَشْهَدَ بَعْضُکُمْ عَلی بَعْضٍ بِالْکُفْرِ، وَ یَلْعَنَ بَعْضُکُمْ بَعْضاً(1)
امام حسین علیه السلام فرمود: (آنچه انتظارش را دارید تحقّق نمییابد جز زمانی که انزجار و نفرت از یکدیگر بین شما رواج یابد، گروهی بر ضدّ گروه دیگر شهادت دهند و همدیگر را لعن و نفرین کنند).
از امام پرسیدند: پس از ظهور حضرت مهدی علیه السلام نیکوکاری چگونه است؟. پاسخ فرمود:
اَلخَیْرُ کُلُّهُ فی ذلِکَ الزَّمانِ، یَقُومُ قائِمُنا، وَ یَدْفَعُ ذلِکَ کُلَّهُ.
(همه خیرها در آن زمان است که مهدی علیه السلام قیام میکند و همه زشتیها را از میان برمیدارد).(2)
1) أخبرنا أحمد بن محمد بن سعید، قال: حدثنا القاسم بن محمد بن الحسن بن حازم، قال: حدثنا عبیس بن هشام، عن عبدالله بن جبلة، عن مسکین الرحال، عن علی بن أبی المغیرة، عن عمیرة بنت نفیل، قالت: سمعت الحسین بن علی علیه السلام یقول:.
2) غیبت نعمانی ص 205 حدیث 9، عقدالدرر ص63.
