پس از فرود به زمین کربلا، سرانجام سی هزار نفر در برابر هفتاد و دوتن میخکوب شد، و از نظر نظامی خطرات مهمّی در پیش است. امام حسین علیه السلام دستور دادند تمام خیمهها را در کنار تپّهای متّصل بهم نصب کنند تا دشمن از پشت سر نتواند حمله کند و آنگاه دستور داد از طرف چپ خیمهها تا قسمت جلو خندقی کنده شود که تنها از یکسو احتمال هجوم باشد.
حدیث 366
قال الامام الحسین علیه السلام: قُومُوا فَاحْفِرُوا لَنا حَفیرَةً حَوْلَ عَسْکَرِنا هذا شِبْهَ الْخَنْدَقِ وَ أَجِّجُوا فیهِ ناراً، حَتَّی یَکُونَ قِتالُ الْقَوْمِ مِنْ وَجْهٍ واحِدٍ لا نُقاتِلُهُمْ وَلا یُقاتِلُونَ فَنَشْتَغِلَ بِحَرْبِهِمْ وَلا نُضیعُ الْحَرَمَ.
امام حسین علیه السلام فرمود: (بپاخیزید و اطراف لشگر گودالی شبیه خندق حفر کنید و داخل گودال را از آتش پر کنید تا جنگ ما با آنها از یک طرف باشد، در این صورت وقتی که با آنها در حال جنگ هستیم حَرَم در امان خواهد بود).(1)
1) فتوح ابن أعثم کوفی ج5 ص107، مقتل الحسین علیه السلام خوارزمی ج1 ص248.
