زمان مطالعه: < 1 دقیقه
امام حسین علیه السلام همیشه آمادگی رزمی خود را حفظ میکرد، کاروان آنحضرت در حرکت بسوی کربلا وقتی به سرزمین «قیظ» رسید از دور لشگریان کوفه را دید، خطاب به زهیر بن قین فرمود:
حدیث 365
قال الامام الحسین علیه السلام: اَما هاهُنا مَکانٌ یُلْجَأُ اِلَیْهِ اَوْ شَرَفٌ نَجْعَلُهُ خَلْفَ ظُهُورِنا وَ نَسْتَقْبِلُ الْقَوْمَ مِنْ وَجْهٍ واحِدٍ؟(1)
امام حسین علیه السلام فرمود: (آیا در اینجا پناهگاهی هست که بدان پشت دهیم تا با همه لشگریانم روبری آنان قرار گیریم؟).
یعنی حداکثر استفاده از زمین و شرائط حاکم بر منطقه جنگی باید بشود. باید بگونهای در برابر دشمن صفآرایی کرد که دشمن تنها از یکسو بتواند مبارزه کند تا لشگر خودی را نتواند دور بزند و آنان را محاصره کند.
1) اخبار الطوال ص248.