زمینی در شهر مدینه به امام حسین علیه السلام تعلّق داشت، و چون زمین مرغوبی بود معاویه در آن طمع کرد و دستور داد عوامل او در مدینه آن را تصاحب کنند. حضرت اباعبدالله علیه السلام با معاویه ملاقات کرد و قاطعانه به او گفت:
حدیث 213
قال الامام الحسین علیه السلام: اِخْتَرْ خِصْلَةً مِنْ ثَلاثِ خِصالٍ: إِمَّا أَنْ تَشْتَریَ مِنّی حَقی، وَإِمَّا أَنْ تَرُدَّهُ عَلیَّ، أَوْتَجْعَلَ بَیْنی وَبَیْنَکَ ابْنَ الزُبَیْرِ وَابْنَ عُمَرَ، وَالرابِعَةُ الصَّیْلَمُ.(1)
امام حسین علیه السلام فرمود: (معاویه یکی از سه راه حل را انتخاب کن، یا زمین را از من خریداری کن و قیمت عادلانه آن را بمن برگردان، یا زمین را به من برگردان، یا ابن زبیر و ابن عمر را دستور ده که قضاوت کنند و گرنه هم پیمانهای خود را فرامیخوانم و با شمشیر زمین را از تو خواهم گرفت.(2)
1) از امام حیسن علیه السلام پرسیدند صیلم چیست؟ پاسخ داد، صیلم یعنی حلف الفضول که انسان هم پیمانهای خود را فراخواند و با شمشیر ظالم را بر سرجای خود بنشاند.
2) کتاب الآغانی ج17 ص169.
